Hukuki sorumluluk, bir kişinin başkasına zarar vermesi durumunda ortaya çıkan ve bu zararı giderme yükümlülüğünü ifade eder. Örneğin, bir kimsenin ihmali sonucu bir başkasına zarar vermesi durumunda, hukuki sorumluluk söz konusu olabilir ve zarar gören kişi, zararının karşılanmasını talep edebilir. Bu durumda sorumluluk, zarar veren kişiye yüklenir ve zararın giderilmesi istenir.

Türk hukukunda ise sorumluluk türleri genellikle üçe ayrılmaktadır:
1. Hakkaniyet sorumluluğu
2. Özen sorumluluğu (Objektif sorumluluk)
3. Tehlike sorumluluğu

Her bir sorumluluk türü farklı durumlar ve koşullar altında ortaya çıkabilir ve kişilerin davranışlarına göre değerlendirilir.

Hukuki sorumluluk ile cezai sorumluluk arasındaki temel fark, hukuk düzeninde yer alır. Hukuki sorumluluk genellikle bir zararın tazmin edilmesini veya bir yükümlülüğün yerine getirilmesini gerektirirken, ceza sorumluluğu ise suç işleyen kişilerin cezalandırılmasını öngörür. Ceza sorumluluğu, hukuka aykırı davranışları cezalandırmayı amaçlar ve toplum düzenini korumayı hedefler.

Ceza sorumluluğu, kişinin işlediği fiilin hukuki sonuçlarını anlama, algılama ve farkında olma sorumluluğunu ifade eder. Suç olarak kabul edilen bir fiili gerçekleştiren kişi, ceza sorumluluğu altına girebilir ve hukuki yaptırımlarla karşılaşabilir.

Hukuki işlemler çeşitli kategorilere ayrılabilir. Sağlararası-Ölüme Bağlı İşlemler, İvazlı-İvazsız İşlemler, Sebebe Bağlı Olan ve Sebebe Bağlı Olmayan İşlemler ile Taahhüt-Tasarruf İşlemleri gibi sınıflandırmalar yapılarak farklı hukuki işlemler tanımlanabilir ve değerlendirilebilir.

IFA sorumluluğu ise borçlu olan kişinin, borcun ifasını yardımcıları aracılığıyla gerçekleştirmesi durumunda, yardımcılarının kusurlu davranışları sonucu meydana gelen zararları giderme yükümlülüğünü tanımlar. Yani, borçlu of işini başkasına bıraksa dahi, yardımcılarının yaptığı hatalardan dolayı oluşan zararları gidermekle yükümlü olabilir.

Sorumsuzluk kavramı ise genellikle parlamento üyeleri için kullanılan bir terimdir. Parlamento üyelerinin görevleri sırasında verdikleri oy, söz veya açıkladıkları düşünceler nedeniyle hukuki veya cezai sorumluluk altına girmemelerini ifade eder. Bu durumda, yasama sorumluluğu kapsamına giren fiiller dışında kalan davranışlar için sorumluluk söz konusu olabilir. Bu şekilde, parlamento üyeleri belirli bir çerçevede sorumsuzluk hakkına sahip olabilirler.