İktisat teorisindeki en ideal piyasa türü genellikle Tam Rekabet Piyasası olarak kabul edilir. Bu piyasada çok sayıda alıcı ve satıcı bulunur, satıcılar genellikle küçük ve orta boy işletmelerdir. Ayrıca piyasada homojen bir ürün satılmaktadır ve piyasaya giriş çıkış bariyerleri oldukça zayıftır. Bu özellikler, rekabetin tam ve serbest bir şekilde işlediği bir ortamı temsil eder.

Monopol kar, tek bir üreticinin olduğu monopol piyasada üretici firmanın fiyatları belirleyerek elde ettiği karı ifade eder. Firma bazen fiyatları farklılaştırarak tüketici rantından daha fazla gelir elde etmeye çalışabilir. Bu durumda firma, fiyat farklılıklarıyla kâr marjını maksimize etmeye çalışabilir.

Piyasalar genel olarak spot piyasa ve serbest piyasa olmak üzere iki ana çeşide ayrılır. Her iki piyasanın da farklı uygulanış yönleri vardır ve bu durum, piyasaların işleyişine ve dinamiklerine yansır.

Monopson piyasası ise tek bir alıcının olduğu piyasayı ifade eder. Genellikle alıcıların girdi fiyatları üzerinde belirleyici etkileri olduğunda monopson gücünden bahsedilir. Ancak her etkinin monopson gücü olarak kabul edilmesi doğru değildir, ancak bu durum girdi fiyatlarını etkiler.

Oligopol piyasalarında, piyasaya giriş önünde engeller bulunabilir. Rekabet düşük olabilir, ürünler homojen ya da farklılaşmış olabilir, firmalar birbirlerine bağımlı olabilir. Bu durumda sıklıkla kartelleşme, fiyat liderliği gibi uygulamalar görülebilir.

Son olarak, monopolcü güç tanımı, firmaların kendi farklılaştırılmış ürünleri üzerinden belirli bir güç elde ettiği durumu ifade eder. Bu durumda firma, fiyatı marginel maliyetin üzerine çıkartır ve kâr maksimizasyonu için P>MR=MC koşuluna dikkat eder. Bu durum, monopolcü rekabetin temel dinamiklerinden biridir.