Aşağıda, basına yansıyan ve meslekî analistlerce "üç aşamalı" diye tanımlanan planın genel hatlarını, muhtemel yöntemlerini ve dikkat çeken teknik ayrıntılarını bulabilirsiniz. Elbette gerçek operasyonun ayrıntıları ancak taraflara yakın istihbarat birimlerinde tam olarak bilinir; burada aktarılanlar, tüm tarafların resmi ve yarı-resmi açıklamalarıyla uyumlu, analist yorumlarına dayalı bir derlemedir.
1. İstihbarat ve Hazırlık Safhası
a. Hedef Tespiti ve Sinyal İstihbaratı
- Mossad ve askeri istihbarat birimleri, aylar öncesinden
İran'ın nükleer araştırma merkezleri, roket depoları ve komuta kontrol noktaları başta olmak üzere "stratejik öncelikli" tesislerin uydu,
elektronik sinyal ve insan kaynaklı istihbarat (HUMINT) ile haritasını çıkardı.
- Belli kod adları verilen bu noktalarda güvenlik rotaları, personel değişim zamanları,
elektrik-enerji hatları ve radar frekansları gibi kritik zafiyetler tespit edildi.
b. Yerel Hücre ve Lojistik Ağı
-
İran içinde "sivil araçlara" gizlenmiş
elektronik harp (ECM) sistemleri ve güdümlü mühimmat sevkiyatı için hücre yapılanmaları oluşturuldu. Bu hücreler bazen ticari kuryeler, bazen de kimlik değiştirmiş ajanlar aracılığıyla küçük ekipman paketleri taşıdı.
-
Drone iniş-kalkış alanları olarak kullanılacak kırsal yapılar veya terk edilmiş depolar önceden kamufle edildi, besin-yakıt ikmali için yerel lojistik kanallar devreye sokuldu.
2. Birinci Aşama: Hava Savunma Sistemlerinin Nötralizasyonu
a. Önceden Yerleştirilen Güdümlü Silahlar
-
İran'ın S-300/S-400 gibi ileri seviye hava savunma bataryalarının kritik algılayıcı/
donanım noktaları, haftalar öncesinden karıştırılmış mühimmat (misguided bombs) ve özel tasarım mühimmat taşıyan minyatür fırlatıcı düzeneklerle hedef alındı.
- Operasyon günü sabaha karşı, bu mühimmatlar uzaktan komutla aktive edilip, tesislerin radar ve komuta kuleleri devre dışı bırakıldı. Böylece sonraki dalga operasyon uçakları ve droneların tespit riski en aza indi.
3. İkinci Aşama:
Elektronik Baskı ve Haber Kesme
a. Araç İçi ECM Cihazları
- Bölgeye sivil görünümlü araçlarla taşınan elektronik harp setleri (
mobil jammer),
İran'ın kısa menzilli radarlarını geçici olarak köreltmek veya elektronik kilitlenme (GPS spoofing) yaratmak için devreye sokuldu.
- Kritik frekans bantlarındaki karartma, keşif dronelarının ve İngiliz/Fransız uydu desteğinin Tahran'daki radar ağını görmesini zorlaştırdı.
b. Haberleşme Kesintisi
- İranlı komuta kademesiyle alt birimler arasındaki telsiz-uydu veri trafiği siber tespit ve engelleme ekipleri tarafından filtrelendi, bunun sonucunda "bilgi bulanıklığı" yaşandı.
4. Üçüncü Aşama: Patlayıcı Yüklü
Drone Taarruzu
a. "Kamikaze" Drone Üssü
- Tahran'ın güneydoğusunda, konteyner kamuflajlı bir üste konuşlandırılan taktik drone sürüsü, her biri birkaç kilogram yüksek patlayıcılı başlık taşıyordu.
- Bu üsten kalkış yapan dronelar, önceki aşamalarda körleştirilmiş hava savunma noktalarını atlayarak nükleer tesis binalarını, füzelerin depolandığı sığınakları ve üst düzey komutan konvoylarını hedef aldı.
b. Hedef Belirleme ve Gerçek Zamanlı Rehberlik
- Dronelardan gelen canlı görüntü ve telemetri Mossad'a bağlı hücrelere geri taşındı. Gerçek zamanlı düzeltmelerle "patlama hassasiyeti" bir kaç metreye kadar indirildi.
5. Operasyon Sonrası Kapanış ve Çıkış
- Tüm hücreler ve ekipmanlar muhtemelen sahayı terk etmek veya imha edilmek üzere devre dışı bırakıldı.
- Olası misilleme saldırılarına karşı İngiliz ve ABD uydu izleme sistemleri, bölgedeki askeri hareketliliği 7/24 takip ediyor.
Sonuç olarak, iddia edildiği gibi bu operasyon; derinlemesine hazırlanmış çok katmanlı bir istihbarat faaliyeti, elektronik harp ve küçük insansız hava araçları kombinasyonu üzerine kurgulanmış. Resmî kaynaklar saldırının
İran'ın nükleer programını "geçici olarak aksattığını" söylerken, analistler bunun aslında yıllara yayılan bir stratejinin parçası olduğunu vurguluyor.
