İş aramaktan vazgeçmiş kişiler genellikle işsizlik tanımı içerisine dahil edilirler. İş aramaktan vazgeçmiş bir kişi, iş gücü piyasasında yer almayı veya iş aramayı bırakmış bir konumda olabilir. İş aramaktan vazgeçmek, genellikle uzun süreli işsizlik, motivasyon eksikliği, tekrarlanan başarısız iş arama deneyimleri gibi faktörler sonucunda gerçekleşebilir. Bu durumda kişilerin işsiz olduğu halde iş aramayı bırakmaları, işgücü piyasasında resmi olarak işsiz olarak kabul edilmeseler de ekonomik olarak işgücünden çıkmış durumda oldukları görülebilir.

Vitamin teorisi, işsizliğin psikolojik etkilerini açıklayan bir modeldir. Bu teoriye göre, bireyin akıl sağlığı, çeşitli çevresel faktörlerin etkisi altındadır ve bu faktörlerin akıl sağlığı üzerindeki etkileri, vitaminlerin fiziksel sağlığa olan etkilerine benzetilmiştir. Warr'ın belirttiği dokuz çevresel değişken aracılığıyla bireyin psikolojik durumu ve işsizlik arasındaki ilişkiyi açıklamaya çalışır.

İş gücü piyasasındaki olağan hareketlilik nedeniyle ortaya çıkan ve uzun süreli olmayan işsizlik türüne "geçici işsizlik" ya da "friksiyonel işsizlik" denir. Bu tür işsizlik, genellikle iş arama sürecinde olan kişiler arasında karşılıklı uyumun sağlanması sırasında ortaya çıkar. Genellikle bu durumun geçici ve kısa süreli olması beklenir, çünkü iş arayanlar ile işveren arasında uygun iş ve işçi eşleşmesinin tamamlanmasıyla işsizlik durumu son bulabilir.

İşsizlik oranı, bir ekonomideki işgücünün belirli bir dönemde iş arayan ve çalışmaya hazır olan insanların oranını gösteren bir ölçüttür. İşsizlik oranı genellikle iş arayanlar ile iş gücündeki toplam insan sayısının oranı olarak hesaplanır. Ancak bu hesaplama genellikle son 3 ayda iş arayanları baz alır, dolayısıyla yalnızca bu dönemde iş aramış olan kişileri içerir.

Kadınların depresyon sıklığı genellikle erkeklerden daha yüksektir. Kadınlar genellikle yaşamlarının çeşitli dönemlerinde depresyon yaşama riski altındadırlar. Depresyon, genellikle sosyoekonomik faktörler, ilişkilerde yaşanan zorluklar, işsizlik gibi durumlar, yalnızlık ve kişinin çevresinden destek görememesi gibi pek çok etken tarafından etkilenir. Boşanma, ayrılma gibi stresli olaylar da kadınlarda depresyon riskini artırabilir.

Depresyon genellikle her yaş grubunda görülebilir olsa da genç yetişkinlik ve orta yaş grubu depresyon açısından daha riskli dönemlerdir. Araştırmalar, insanların yaşamlarının belli bir döneminde depresyon yaşama olasılığının oldukça yüksek olduğunu göstermektedir. Kadınların depresyon yaşama olasılığı genellikle erkeklerden daha fazladır.

Depresyonun nedenleri arasında genellikle beyindeki kimyasal dengenin bozulması öne çıkar. Beyinde bulunan serotonin ve noradrenalin gibi kimyasalların düzensiz hale gelmesi depresyonun gelişiminde önemli rol oynar. Bu kimyasal maddelerin sinir hücreleri arasındaki iletişimde azalma olması da depresyonun ortaya çıkmasına neden olabilir. Bu durum, depresyonun bir kişisel zayıflık ya da basit bir durumdan ziyade beyindeki fizyolojik süreçlerin karmaşık etkileşimi sonucunda ortaya çıkan bir hastalık olduğunu gösterir.