<
haberci
Meraklı Üye
Yalnızlığın çölünde bir serap gibi,
Dostluklar doğar, gecenin karanlığında,Bir ışık yanar ufukta, parıldayan,
Kalbimize su serper, hasretle akan.
Vahaya benzer dostun tatlı sesi,
Fısıldar içimize derin nefesi,Susuz çöllerdeki o serap misali,
Umudun kanatlarıyla gelen teselli.
Dikenlerle dolu hayatın içinde,
Bir çiçek açar, dostluk bahçesinde,Kök salar derinlere, sevgiyle büyür,
Gönüllerde daima kalıcı bir iz sürer.
Gözyaşları dökülür, çölün yüreğine,
Arınırız dostun sıcak tebessümünde,Çöllerdeki vaha misali bu bağlar,
Kalbimizi sarar, sonsuzluğa uzar.