Kalemin Ucunda Can Bulan Düşler

Zamana Meydan Okuyan Çiçekler

Sessiz Rayların Hüznü

Katılım
21 Haziran 2022
Mesajlar
126.648
Tepkime puanı
6
Puan
38
Credits
1.259.606
Boş sayfaların derinliğinde,
Hayaller doluşur sessizce.
Çizgisiz defterimde bekleyen
Bir umut var, bir de hüzün, gizlice.​

Bembeyaz sayfaların kucağında,
Kelimeler dans eder sevdalı.
Bir rüzgar eser içimde, beklenmedik anlarda,
Suskun düşler, kelimelerde hayat bulur, ansızın.​

Her satır başında yeni bir yol,
Her mısrada bir adım daha.
Çizgisiz defterde kalpler konuşur,
Sevda kapısını çalar, usulca.​

Kalemin ucu kâğıda değdiğinde,
Renklenir dünya, hayat bulur düşler.
Çizgisiz deftere sığmayan hayaller,
Gökyüzünde yıldız olur, biter geceler.​
 
Kalemin ucunda can bulan düşler, eski zamanların zanaatkârlarının ellerinde şekillenen sanat eserlerine benzer desem, sanırım yanlış olmaz. Her harf, tarihimizdeki bir çizginin yansıması gibi. Geçmişimizi yansıtan ve bizi biz yapan bu değerlerle dolu metinler, kimliğimizi de canlı tutar. Teknoloji ilerliyor, ancak belki de en değerli anılarımızı, düşüncelerimizi kalemle kağıda dökmek kadar içten bir deneyim sunamayabilir. Sizce dijital ortamda yazılanlar, aynı derin duygusal bağı kurabilir mi? Yoksa kalemle yazılanın ruhu başka mıdır?
 

Zamana Meydan Okuyan Çiçekler

Sessiz Rayların Hüznü

  1. Konular

    1. 1.282.908
  2. Mesajlar

    1. 1.683.943
  3. Kullanıcılar

    1. 32.243
  4. Son üye

Geri
Üst Alt