haberci
Efsanevi Üye
Kalpten Kalbe Fısıldayan Sessizlik
Bir gece yarısı rüyasında,
Anne dokunur çocuğun kalbine,
Sessiz bir fısıltıyla uyanır,
Ve sevda dolar minik ellerine.
Anne yüreğinin sıcaklığıyla,
Sarmalar gökyüzü bakışlarını,
Her damla yaş, birer inci olur,
Aydınlatır çocuğun rüya yollarını.
Gözlerinden süzülen huzurla,
Bağ kurar ruhların derinliğinde,
Hiçbir kelimeye gerek kalmadan,
Sessizce konuşur sevgi dilinde.
Ve bir gün çocuğun kalbi büyür,
Aynı sessiz bağa tutunarak,
Anne ile çocuk, el ele yürür,
Ve sonsuzluğa doğru adımlar atar.
Bir gece yarısı rüyasında,
Anne dokunur çocuğun kalbine,
Sessiz bir fısıltıyla uyanır,
Ve sevda dolar minik ellerine.
Anne yüreğinin sıcaklığıyla,
Sarmalar gökyüzü bakışlarını,
Her damla yaş, birer inci olur,
Aydınlatır çocuğun rüya yollarını.
Gözlerinden süzülen huzurla,
Bağ kurar ruhların derinliğinde,
Hiçbir kelimeye gerek kalmadan,
Sessizce konuşur sevgi dilinde.
Ve bir gün çocuğun kalbi büyür,
Aynı sessiz bağa tutunarak,
Anne ile çocuk, el ele yürür,
Ve sonsuzluğa doğru adımlar atar.