Kamu yönetiminin temel ilkeleri, Bonnin'in 1812 yılında yazdığı "Kamu Yönetimi İlkeleri" adlı kitabında eserleştirdiği ilkelerdir. Bu ilkeler, ulus-devlet örgütlenmesi ve personel rejimini esas alarak devleti millet ekseninde yeniden inşa etmeyi amaçlamıştır. Bonnin'in çalışmaları, kamu yönetimi reformlarına önemli katkılar sağlamış ve kamu yönetiminin temellerini oluşturmuştur.

Kamuda üst örgütlenmeleri anlatan kavram ise "hiyerarşi"dir. Hiyerarşi, örgütte çalışanların en üst yöneticiden başlayarak en alt düzeydeki iş görene kadar yetki ve görevler bakımından ast-üst biçiminde derecelenmesini ifade eder. Bu derecelendirme, işlerin etkin ve verimli bir şekilde gerçekleştirilmesine katkı sağlar.

Kamu yönetimi teşkilatı, kamu politikalarının belirlenmesi ve uygulanmasında işlevsel olarak rol oynayan yapısal bir düzendir. Devletin örgütsel yapısını ifade eden kamu yönetimi teşkilatı, halkın bütünü olan kamu üzerinde sevk ve idare yetkisine sahiptir.

Kamu yönetiminde halk, kamu kurumlarıyla ilişkilerinde çeşitli beklentilere sahip olan ve yönetimden hizmet alırken doğru iletişim, etkileşim ve katılım haklarına sahip olan bireylerin tamamını ifade eder. Halkla ilişkiler uygulamaları, halkın isteklerini ve şikayetlerini öğrenmek, yönetimin halka etkili bir şekilde ulaşmasını sağlar.

Kamu kavramı, bir ülkedeki halkın bütünü anlamına gelirken; kamu yönetimi ise bu halkın sevk ve idaresini ifade eder.

Kamu yönetimi mezunlarının maaşları, deneyim ve pozisyonlarına bağlı olarak değişiklik gösterebilir. Örneğin Kamu Yönetimi Bölümü mezunlarının maaş aralığı genellikle 4500 TL ile 12.000 TL arasında değişmektedir. Deneyimli bir müfettiş veya kaymakamın daha yüksek maaş aldığı bilinmektedir.

Kamu hizmetlerine ilişkin temel ilkeler ise hizmetin "anayasası" olarak kabul edilir. Bu ilkeler genellikle eşitlik, değişkenlik, süreklilik ve bedelsizlik gibi prensipleri içerir. Değişkenlik ilkesi ise kamu hizmetlerinin idarenin yeni gelişmelere uyum sağlayarak görülmesini ve vatandaşlara en iyi hizmeti sunmayı amaçlar.