Kar Beyazı Yalnızlık

Kış rüzgarı eserken sessizce,
Gönlümde dolunayın yalnızlığı.
Kar taneleri düşerken ince ince,
Düşlerim kaybolur zamanın ıssızlığında.


Beyaz örtüyle kaplanmış yollar,
Her adımda yankılanan bir kalp sesi.
Gözlerimde solgun bir ışıltı var,
Kışın soğuğunda, içimdeki sessizlik.


Yalnızlığın karanfil kokan nefesi,
Sarmalar ruhumu, titrek ellerle.
Uzaklarda kaybolan bir melodi gibi,
Kış gecelerinde yankılanır içimde.


Bir yıldız kayar, gökyüzü ağlar,
Kar taneleri, birer birer dökülür.
Yalnızlığın derin kollarında sarar,
Kışın sessizliğinde, kalbim özgürleşir.[/CENTER]