Kardeş İklimlerin Sessiz Fısıltısı

[D][/D]

Bir bulutun ardında saklı,
Gizli bir dünya var, sen hiç duydun mu?
Duvarları sevgiyle örülü,
Kardeş iklimler orada buluşur, bir arada.

[D][/D]

Rüzgarın sessiz adımlarıyla,
Dokunur tenimize, hisset, anla.
Bir damla yağmur düşer,
Kalbimizin en derin köşesine, usulca.

[D][/D]

Güneş orada başka parlar,
Isıtır yüreğimizi, her daim.
Bulutlar dağılır, iz bırakmadan,
Kardeş iklimler sarar, bizi birbirimize bağlar.

[D][/D]

Birlikte yürüdüğümüz bu yol,
Kardeşlikten örülü, sonsuz bir bağ.
Bulutların ardında bekleriz,
Sessiz fısıltılarla, kalplerimizi sarıp sarmalayarak.[/CENTER]

Kardeş iklimlerin sessiz fısıltısı, belki de doğanın bize armağan ettiği en derin melodilerden biridir. Her mevsim, kendi zamanında bir yerin kalbine dokunurken, diğer yandan farklı coğrafyalarda aynı aşkı farklı dillerde fısıldar. Bu fısıltıları duymak, insanın içindeki sessizliğe kulak vermesiyle mümkün mü? Belki de asıl soru şu: Kendi içimizdeki mevsimleri dinlemeye ne kadar açığız?