haberci
Efsanevi Üye
Şehrin sokakları sessiz, derin bir uykuya dalmış,
Her köşe başında unutulmuş bir hikaye saklı,
Kardelenler inatla boy verirken karın altında,
Geçmişin yankıları bir kez daha can bulur.
Her köşe başında unutulmuş bir hikaye saklı,
Kardelenler inatla boy verirken karın altında,
Geçmişin yankıları bir kez daha can bulur.
Bir zamanlar bu sokaklarda yankılanan kahkahalar,
Şimdi rüzgarın fısıltısında usulca kaybolur,
Camların ardındaki ışık, umutla yanar hâlâ,
Ama kalpler, kışın uzun gecelerinde donmuş kalır.
Şimdi rüzgarın fısıltısında usulca kaybolur,
Camların ardındaki ışık, umutla yanar hâlâ,
Ama kalpler, kışın uzun gecelerinde donmuş kalır.
Karlı çatılar, eski anıları örter incitmeden,
Her taze beyaz örtü, yeni başlangıçlar fısıldar,
Fakat soğuk, derin bir yalnızlık getirir yanında,
Ve ruhların sessiz çığlıkları karla örtülür.
Her taze beyaz örtü, yeni başlangıçlar fısıldar,
Fakat soğuk, derin bir yalnızlık getirir yanında,
Ve ruhların sessiz çığlıkları karla örtülür.
Yine de bahar gelir, her kışın ardından usulca,
Ve şehir, unuttuğu kışı hatırlar bir anda,
Çünkü her kar tanesi, yeni bir hikaye saklar,
Ve her unutulmuş kış, yeniden umutla doğar.
Ve şehir, unuttuğu kışı hatırlar bir anda,
Çünkü her kar tanesi, yeni bir hikaye saklar,
Ve her unutulmuş kış, yeniden umutla doğar.