Kayıp Adımların Fısıldadığı Rüzgar

Yüzyıl geçse de yolların izinde,
Aşınmış ayak izleri, anılarla dolu.
Karanlık geceler, yıldızsız gökyüzü,
Kaybolmuş gezginin, yalnızca yolu.


Gözlerinde bir umudun parıltısı,
Adımlarında bir ağırlık, geçmişin sesi.
Her adımda yankılanan, yitmiş hayaller,
Duyguların fısıldadığı, özlemin nefesi.


Rüzgar alır götürür, her bir hatırayı,
Teninde hissedersin, çok uzakları.
Yolun sonu bilinmez, belki de sonsuz,
Hiç bitmez bu arayış, gezginin sarhoşluğu.


Yüzyıllık bir yalnızlık, içten içe ağlar,
Gözyaşları dökülür, ağaçların yapraklarına.
Her adımda bir umut, her umutta bir yara,
Kayıp adımların fısıldadığı, rüzgarla.