haberci
Efsanevi Üye
Kışın Fısıldayan Yalnızlığı
Soğuk rüzgarların dokusu, sessizlikte yankılanır,
Kara bürünen yollar, beyazın şefkatinde kaybolur.
Gözlerde buğulu bir hüzün, yüreklerde bir hafiflik,
Her adımda geçmişin sesi, kalpte bir yankı bırakır.
Derin uykusundadır ağaçlar, kar taneleri döner,
Zamanın üzerini kapatır, bir gelin gibi süzülür.
Kışın bu dingin dansı, bembeyaz bir düşse de,
Her nefes alışta hayat, umutlarla dirilir.
Gece çöker usulca, yıldızlar fısıldar,
Gökyüzü bir masal gibi, sonsuz ve derindir.
Ay'ın gümüş ışığı, yüreğe bir pencere açar,
Sessizliğe eşlik eden, bir yalnızlık melodisi.
Kışın içindeki sessizlik, derin bir sohbettir,
Kendi iç sesini duymak, bir lütuf ve mucize.
Her kar tanesi bir öykü, her nefes yeni bir başlangıç,
Kış, kalbe dokunan sonsuz bir şairdir.