Kohlberg'a göre ahlak gelişimi aşamaları şu şekilde sıralanabilir:

1. **Gelenek Öncesi Düzey (I. Düzey):**
- **Ceza ve İtaat Eğilimi:** Bu aşama, ceza ve itaate dayalı bir ahlak anlayışını temsil eder. Kişiler, cezadan kaçınmak için doğru ve yanlış arasında sınırlar çizerler.
- **Saf Çıkarcılık (Araçsal İlişkiler Eğilimi):** Bu evrede bireyler kendi çıkarları doğrultusunda hareket ederler, davranışlarında bireysel fayda odaklıdırlar.

2. **Geleneksel Düzey (II. Düzey):**
- **İyi Çocuk Eğilimi (Kişilerarası Uyum):** Bu aşamada kişiler, toplumun genel kabul görmüş kurallarına uymaya çalışırlar ve olumlu bir imaja sahip olma ihtiyacı duyarlar.
- **Kanun ve Düzen Eğilimi:** Bu evrede, bireyler toplumda var olan kurallara ve yasalara uyum sağlamaya önem verirler.

3. **Gelenek Sonrası Düzey (III. Düzey):**
- **Toplumsal Sözleşme Eğilimi:** Bu aşamada bireyler, toplumun gelişimi ve genel refahı için evrensel ahlaki ilkeleri belirlemeye ve bunlara uymaya çalışırlar.
- **Evrensel Ahlak İlkeleri Eğilimi:** Bu evrede, bireyler bireysel özgürlük, insan hakları ve evrensel adalet gibi kavramlara değer verirler.

Ayrıca, Kohlberg'in teorisi altında 6 adet yargı aşaması olduğu belirtilmiştir. Bu aşamalar üç farklı dönemde yer almaktadır ve bireylerin ahlaki gelişimini açıklamak için kullanılır.

Geleneksel sonrası düzey, Kohlberg'in teorisinde üçüncü dönemi temsil eder. Bu dönemde bireyler, otoriteden bağımsız olarak evrensel değerler doğrultusunda kendi ahlaki ilkelerini oluşturmaya başlarlar.

"Gelenek öncesi düzeyin ikinci evresi olan saf çıkarcı eğilim" dediğiniz durum, bireylerin ceza ve ödül ilişkisine dayalı olarak davranışlar sergilediği ahlaki gelişim aşamasını ifade eder.

Ahlaki gelişimde rol oynayan ögeler arasında sadakat, dürüstlük, tevazu, paylaşma, saygı, sevgi, adalet, hukuka riayet, zayıfı koruma gibi insani değerler bulunmaktadır. Bu değerler, ahlaki kuralların temelini oluşturur ve bireylerin toplumdaki sorumluluklarını öğrenmelerine yardımcı olur.

Özerk evre (Ahlaki Özerklik Evresi), Kohlberg'in ahlaki gelişim teorisindeki son evrelerden biridir. Bu evrede, bireyler sadece sonuca değil aynı zamanda davranışın nedenine ve niyetine de odaklanarak ahlaki kararlar almaya başlarlar. Nesnel sorumluluk yerine öznel sorumluluk ön plana çıkar ve bireyler kendi iç ahlaki ilkelerine dayanarak hareket ederler.