Kültür bitkileri, insanlar tarafından yetiştirilen bitkilerin bütününe denir. Bunlar genellikle besin kaynağı olarak tüketilen bitkilerdir. Örneğin taro, yam, maniok, patates, muz, kavun, buğday, mısır gibi bitkiler kültür bitkileri arasındadır.

Ekim nöbeti, tarımın başlangıcından bu yana uygulanan bir yöntemdir. İnsanoğlu tarıma başladığında, tarlalar belirli bir düzen içerisinde ekilir ve ürün alındıktan sonra tarla terk edilirdi. Ardından yeni tarlanın hazırlanması için eski bitki örtüsü yakılır, toprak dinlendirilir ve tekrar ekim yapılırdı. Bu döngü, verimi artırmak ve toprağı verimli tutmak amacıyla devam ettirilen bir uygulamadır.

Kültür formu, bir bitkinin insanlar tarafından kullanılabilir hale dönüştürülmesi sürecini ifade eder. Bu süreçte bitkinin verimliliği, kalitesi ve istenilen özelliklere sahip olması sağlanır. Gen merkezi ise kültüre alınan bitkilerin en fazla yayılış ve çeşitlilik gösterdiği yerdir.

Bitkiyi kültüre almak, yabanıstaki bitkinin insanlar tarafından yetiştirilmesi ve ıslah edilmesi anlamına gelir. Doğada yabani olarak yetişen bitkiler genellikle insan ihtiyaçlarını karşılamak için yeterli değildir. Bu nedenle bu bitkilerin insanlar tarafından kontrol altına alınarak istenilen özelliklere sahip hale getirilmesi gereklidir.

Münavebeli ekim ise aynı tarla üzerinde belirli bir sıra ve plana göre farklı bitkilerin ekilmesi ve yetiştirilmesidir. Bu yöntem, toprak verimliliğini artırmak, hastalık ve zararlı organizmaların yayılmasını engellemek için kullanılan etkili bir tarım uygulamasıdır.

Vernalizasyon ise bitkilerde çiçeklenmenin uyarılması için düşük sıcaklık gereksinimidir. Bazı bitkilerin çiçeklenme sürecinin başlaması için belli bir soğuklama sürecine ihtiyacı vardır. Bu süreç vernalizasyon olarak adlandırılır ve bitkinin çiçek açmasını ve verimliliğini artırır.

Son olarak, hangi baklagil arka arkaya ekilmemelidir sorusuna verilecek yanıt ise şöyle: Çavdar, mısır, bakla, soya fasulyesi, darı, kenevir, tütün, pamuk, çeltik, arpa ve buğday aynı tarlaya sırasıyla ekilmemelidir. Bu bitkiler arasında belirli bir ekim döngüsüne ve sırasına dikkat edilmesi toprak verimliliği ve hastalık kontrolü açısından önemlidir.