Kutsal Kitap Dinozorlar Hakkında Ne Der? Kutsal Kitap’ta Dinozorlar Var Mıdır?

Bu, özellikle yaratılış ve bilim konularıyla ilgilenenler arasında sıkça sorulan bir sorudur. Kutsal Kitap'ta, modern bilimde anlaşıldığı şekliyle "dinozor" terimi veya spesifik bir dinozor türünün adı geçmez.

Bunun temel nedeni, "dinozor" kelimesinin 1842 yılında bilim insanı Richard Owen tarafından icat edilmiş, yani Kutsal Kitap'ın yazıldığı dönemden çok sonra ortaya çıkmış bir terim olmasıdır.

Ancak, bazı yaratılış bilimcileri ve teologlar, Kutsal Kitap'taki bazı tanımlamaların, soyu tükenmiş büyük sürüngenlere (dinozorlara) atıfta bulunabileceğini öne sürerler.

Kutsal Kitap'taki Büyük Yaratıklar

Kutsal Kitap'ta dinozorlara benzeyebilecek, ya da dinozorların fosil kalıntılarını görmüş olabilecek kişilerin tasvir ettiği düşünülen iki büyük, gizemli yaratık anlatılır:

1. Behemot (Eyüp 40:15-24)

Bu yaratık, Eyüp Kitabı'nda Tanrı'nın gücünü göstermek için anlattığı en büyük kara hayvanı olarak geçer.

• Tanımlaması:
  
  • "İşte Behemot! Onu da seni yarattığım gibi yarattım." (Aynı anda yaratıldıkları ima edilir.)
  • "Kuyruğu sedir ağacı gibi sallanır, uyluk sinirleri birbirine geçmiştir."
  • "Kemikleri tunç borular, iskeleti demir çubuklar gibidir."
  • Sadece otla beslenir (otobur).

Yorum: Geleneksel olarak Behemot, hipopotam veya fil olarak yorumlanmıştır, ancak bu hayvanların kuyrukları "sedir ağacı gibi" güçlü ve büyük değildir. Bu nedenle bazıları, bu tanımın uzun boyunlu, kalın yapılı, otobur bir dinozora (örneğin Brachiosaurus veya Sauropod türleri) daha iyi uyduğunu öne sürerler.

2. Leviyatan (Eyüp 41, Mezmur 74:14, Yeşaya 27:1)

Leviyatan, genellikle suyla ilişkilendirilen büyük ve dehşet verici bir yaratıktır.

• Tanımlaması:
  
  • Ağzından alevler çıkar, duman saçar.
  • Zırhı ve pulları kalkanlar gibidir.
  • Oklar ona işlemez.
  • Denizde devasa izler bırakır.

Yorum: Geleneksel olarak timsah, balina veya mitolojik bir deniz canavarı olarak yorumlanır. Ancak bazı yaratılışçılar, bu tanımın deniz dinozorlarına (Plesiosaurus veya Mosasaurus gibi) benzeyebileceğini iddia eder.

---

Yaratılışçı ve Evrimci Bakış Açıları

Kutsal Kitap'ın dinozorlar hakkındaki sessizliği iki ana görüşle açıklanır:

A. Yaratılışçı (Genç Dünya) Görüşü

Bu görüş, Kutsal Kitap'ın Yaratılış anlatısını kelimesi kelimesine alır:

• Dinozorlar Vardı: Dinozorlar, diğer tüm hayvanlarla birlikte, Yaratılış Haftası'nın 6. Günü'nde (yaklaşık 6000 yıl önce) yaratılmıştır.
• Tufan ve Yok Oluş: Büyük Tufan sırasında dinozorların çoğu yok oldu. Tufan'dan sonra gemiden çıkan dinozorlar (genç olanlar), değişen iklim ve yaşam koşulları nedeniyle zamanla soyları tükendi.
• İnsanlar ve Dinozorlar: Bu görüşe göre, insanlar ve dinozorlar (Behemot ve Leviyatan dahil) bir süre aynı anda yeryüzünde yaşadılar.

B. Evrimci/Metaforik Görüş

Bu görüş, Kutsal Kitap'ın yaratılış anlatımını bilimsel bir tarih yerine teolojik bir bildiri olarak ele alır:

• Dinozorlar Çok Önce Yok Oldu: Dinozorlar, bilimsel kanıtlara göre insanlardan milyonlarca yıl önce soyları tükendi. Bu nedenle insanlar, dinozorları canlı olarak görmediler.
• Behemot/Leviyatan Metaforiktir: Bu terimler ya bilinen güçlü hayvanları (su aygırı, timsah) abartılı bir dille anlatmak için kullanılmış metaforlardır ya da o dönemin kültüründe yer alan mitolojik yaratıklardır. Kutsal Kitap'ın amacı bilimsel bir hayvan listesi vermek değildir.

Kısacası, Kutsal Kitap'ta açıkça dinozorlardan bahsedilmez. Ancak, bazı teologlar, Eyüp Kitabı'ndaki büyük, açıklanması zor yaratıkların (Behemot ve Leviyatan) bu büyük sürüngenlerin hayatta kalan son örnekleri olabileceğini öne sürer.