Mahkum etmek, birine ceza vermek anlamına gelir. Özellikle hukuk sistemlerinde suç işleyen bir kişiyi cezalandırmak için kullanılan bir terimdir. Bir kişiyi mahkum etmek, ona belirli bir süre hapis cezası vermek veya başka cezalara çarptırmak anlamına gelir. Bu durumda kişi hüküm giymiş olur ve cezaevine girmesi gerekebilir.

Birine mahkum olmak ise genellikle olumsuz bir duruma zorunlu olarak girmek anlamında kullanılır. Başka bir deyişle, kişi kendi isteği dışında kötü bir duruma sürüklenir veya birinin etkisi altına girer. Bu durumda kişi, belirli bir duruma zorunlu olarak mahkum olmuş demektir.

Hüküm giymiş olmak ise bir kişinin mahkeme kararıyla ceza almış olması anlamına gelir. Yani, bir suçtan dolayı hüküm giymek demek, mahkeme kararıyla suçlu bulunarak cezaya çarptırılmak demektir.

Ölüme mahkum etmek ise bir kişiyi ölüme mahkum etmek anlamına gelir. Bu ifade genellikle hukuk dışında kullanılan bir kavram olup, kişinin bir duruma veya sonuca karşı çaresiz ve kaçınılmaz olduğunu ifade eder.

Mahkum veya hükümlü terimi, hukuki açıdan belirli bir suçtan dolayı cezalandırılmış veya ceza almış kişiler için kullanılır. Tutuklu ise, henüz mahkeme kararıyla suçlu bulunmamış ancak suçlamalar nedeniyle tutuklanmış kişileri ifade eder.

Mahkûm olmak hukuk açısından suçlu bulunmak ve buna bağlı olarak ceza almış olmak demektir. Mahkumiyet kararı, bir kişinin suçlu bulunduğuna ve buna bağlı olarak ceza aldığına dair mahkeme tarafından verilen kesin bir hükümdür.

Bir suçtan hüküm giymek ise, kişinin o suçtan dolayı mahkeme tarafından suçlu bulunması ve buna bağlı olarak ceza alması anlamına gelir. Yani, kişinin suçu işlediği kanıtlanarak ceza almış olması demektir.

Kader mahkumu ise, bazı hatalar sonucu suç işleyerek ceza çeken insanlar için kullanılan bir kavramdır. Bu ifade, bazı insanların gerçek suç işlememiş olmalarına rağmen hukuki süreçlerde veya teknik hatalar sonucu mahkum olmuş olmalarını ifade eder. Bu durumda kişilere "kader mahkumu" denir.