Mantık çeşitleri oldukça geniş bir konu yelpazesine sahiptir. Bazı mantık çeşitleri şunlardır:

1. Bulanık Mantık: Belirsizlik içeren durumları ele alır ve kesin sınırlar yerine bulanık kavramlarla çalışır.

2. Mantıksal Programlama: Mantık ilke ve kurallarına dayanarak algoritmalar geliştirmeyi sağlayan programlama türüdür.

3. Semantik: Anlambilim alanına giren semantik, kelime anlamlarını, anlam değişikliklerini ve cümle yapılarının anlamlarını inceler.

4. Sembolik Mantık: İfade, sembol ve sembollerin birbirleriyle ilişkileri üzerine odaklanır.

5. Matematiksel Mantık: Matematiksel ifadeler ve semboller kullanılarak mantıksal problemleri çözmeye yarayan mantık türüdür.

Klasik mantık ise genellikle Aristoteles tarafından geliştirilen ve temel olarak doğru düşünmenin kurallarını belirleyen bir disiplindir. Bazı klasik mantık konuları şunlardır:

1. Analoji: Tekiller arasındaki benzerlikten yola çıkarak bir önermenin diğerine genellenmesidir.

2. Tümevarım: Özel durumlardan genel bir kural çıkarma sürecidir.

3. Tümdengelim: Genel bir kuralın özel bir duruma uygulanmasıdır.

Mantığın amacı, bilinenden yola çıkarak bilinmeyenin bilgisine ulaşmak ve zihni hataya düşmekten korumaktır. Mantık, doğru düşünme ile yanlış düşünmeyi ayırt eden kurallar sistemidir. Grekçe mantık, akıl, düşünme, söz ve yasa anlamlarına gelen "logos" kelimesinden türetilen "nutk" kelimesinin Arapça karşılığıdır.

Klasik mantık kıyas, genel hükümleri kullanarak genel hükümlerin uygulanabileceği özel durumlar hakkında bilgi elde etmenin en mükemmel şeklidir. Kıyas, iki öncül ve bir sonuçtan oluşan bir mantık akıl yürütme biçimidir.

Mantık, fizik, kimya ve biyolojide olduğu gibi dış dünya varlıklarını değil, aklın ürünlerini konu edinir. Mantık, akıl ilkelerinden doğan doğru düşüncelerden oluşur.

Mantık felsefesi, temel ilkeleri hakkında sorular sorarak doğru ve yanlış arasındaki ayrımı anlamaya çalışır. Bu sorular arasında mantık ilkelerinin evrensel geçerliliği, kaynakları ve ilişkileri gibi konular vardır. Mantıkta kıyas ise iki doğru önermeyi kullanarak üçüncü bir önerme oluşturma sürecidir ve insanların düşünme biçimlerinden biridir.