Modern Türk şiirinin kurucu şairleri arasında Mehmet Akif, Yahya Kemal ve Ahmet Haşim öne çıkmaktadır. Bu üç önemli şair, modern Türk şiirinin temellerini atmış ve önemli eserler vermişlerdir.

Mehmet Akif Ersoy, Türk edebiyatının en önemli isimlerinden biridir. En ünlü eseri olan "İstiklal Marşı" ile tanınır. Akif, milli ve dini temalara ağırlık veren şiirleriyle Türk edebiyatına önemli katkılar yapmıştır.

Yahya Kemal Beyatlı, Türk şiirinde geleneksel ve modern unsurları bir araya getiren önemli şairlerden biridir. Dil ve üslup bakımından özgün olan eserleriyle Türk edebiyatında iz bırakmıştır. Yahya Kemal'in Divan-ı Lügat-it Türk adlı eseri, Türk kültürü ve diline dair önemli bir referans kaynağıdır.

Ahmet Haşim, Türk edebiyatının önemli şairlerinden biri olarak kabul edilir. Modernist akımın etkisinde kalarak çağdaş ve duygusal şiirler kaleme alan Haşim, dil ve biçim yönünden özgün eserler vermiştir.

Modern Türk şiirinin genel özellikleri arasında ölçüsüzlük, kafiyesizlik, sanatlı söyleyişten uzaklaşma, yalın ve tabii söyleyiş benimseme gibi unsurlar yer almaktadır. Nazım birimi kullanılmaması ve her türlü konunun işlenmesi modern şiir geleneğinin temel özelliklerindendir.

Modern Türk şiiri yaklaşık olarak 1950'li yıllardan itibaren şekillenmeye başlamıştır. Bu dönemde İkinci Yeni hareketi ile birlikte modern Türk şiiri yeni bir soluk kazanmış ve farklı tarzlardaki şairlerin eserleriyle zenginleşmiştir.

Modern şiirde dilin sade ve anlaşılır olması, nazım biriminin serbest olması, kafiye ve redif yerine ses zenginliğine önem verilmesi gibi özellikler bulunmaktadır. Şairler, kişisel duygularını ve düşüncelerini estetik bir biçimde ifade etme gayreti içerisinde olurlar.

Şiir, insanlık tarihinde sözlü edebiyat geleneğinden doğmuş ve zamanla yazılı bir form kazanmıştır. M.Ö. 7. ve 8. yüzyıllarda dahi sözlü geleneğin etkilerini taşıyan şiirlerin varlığı gözlemlenmiştir. Bu tarihsel süreç içinde şiir, farklı kültürlerde ve dönemlerde kendine özgü tarzlar geliştirmiştir.