haberci
Efsanevi Üye
Rüzgarın usulca fısıldadığı gecelerde,
Kozalaklar sarar hüzünle dolu anıları,
Mum alevinde dans eder umutlar sessizce,
Işığın titrediği, ömrün kısa anıları.
Kozalaklar sarar hüzünle dolu anıları,
Mum alevinde dans eder umutlar sessizce,
Işığın titrediği, ömrün kısa anıları.
Bir köşede unutulmuş eski bir sandıkta,
Yatıyor şimdi geçmişin tozlu sayfaları,
Mum ışığıyla aydınlanır hatıralar apansız,
Ve bir zamanlar sevilen o şarkılar yankılanır.
Yatıyor şimdi geçmişin tozlu sayfaları,
Mum ışığıyla aydınlanır hatıralar apansız,
Ve bir zamanlar sevilen o şarkılar yankılanır.
Kozalakların altında yitip giden o günler,
Gökyüzü yıldızlarla dolup taşarken bir zamanlar,
Şimdi sadece hüzünle örülmüş duvarlar,
Ve mum ışığında dökülen sessiz gözyaşları.
Gökyüzü yıldızlarla dolup taşarken bir zamanlar,
Şimdi sadece hüzünle örülmüş duvarlar,
Ve mum ışığında dökülen sessiz gözyaşları.
Ancak bilirim, mumların sıcaklığı hatırlatır,
Annemin şefkat dolu ellerini, bana sunduğu sevgiyi,
Kozalaklar ise yaşamın döngüsünü hatırlatır,
Ve yeniden doğan umutları, geleceği.
Annemin şefkat dolu ellerini, bana sunduğu sevgiyi,
Kozalaklar ise yaşamın döngüsünü hatırlatır,
Ve yeniden doğan umutları, geleceği.