haberci
Efsanevi Üye
Necip Fazıl veciz sözleri
Bir kalbim var fakat benim, sevdiğinden burkulur Kahredenden ziyade, sevilenden korkulur
Bir namazım, bir duam, bundan başka eski seccadem Hepsi hepsi bu değin, işte benim sermayem
Yumruk, kafaya ast edinmek zorundadır
Pek bir devim ama ben hakikatte pireyim Bir delik gösterinde utancımdan gireyim
İnsanın sevdiğini kaybetmesi, dişini kaybetmesi dek ilginçtir Acısını o lahza yaşar, yokluğunu ömür boyu
Şu geçeni durdursam, çekip de eteğinden Soruversem: Haberin var mı öleceğinden?
Armut deyip geçmeyin, onun ilk hecesi birçok kişide yoktur!
Göğe çıkanlar vardı zikirden kanatlarla Şimdi de çıkanlar var betonarme katlarla
Ömrün ilk yarısı; ikinci yarısını beklemekle, ikinci yarısı da; Birincil yarısının hasretiyle geçer
Seni aramam için beni uzağa attın Alemi benim, beni kendin için yarattın!
Düşünce besler, siyaset öldürür Siyaset, fikrin kendisi değil; posasıdır
Tohum ilave, vermezse toprak utansın
İmanın ticaretini yapanda, iman arama!
Dünya hoş olsaydı, doğarken ağlamazdık Yaşarken pak kalsaydık ölünce yıkanmazdık
Akıldan büyük nimet, zekâdan da ağır yük tanımıyorum *
Bir kalbim var fakat benim, sevdiğinden burkulur Kahredenden ziyade, sevilenden korkulur
Bir namazım, bir duam, bundan başka eski seccadem Hepsi hepsi bu değin, işte benim sermayem
Yumruk, kafaya ast edinmek zorundadır
Pek bir devim ama ben hakikatte pireyim Bir delik gösterinde utancımdan gireyim
İnsanın sevdiğini kaybetmesi, dişini kaybetmesi dek ilginçtir Acısını o lahza yaşar, yokluğunu ömür boyu
Şu geçeni durdursam, çekip de eteğinden Soruversem: Haberin var mı öleceğinden?
Armut deyip geçmeyin, onun ilk hecesi birçok kişide yoktur!
Göğe çıkanlar vardı zikirden kanatlarla Şimdi de çıkanlar var betonarme katlarla
Ömrün ilk yarısı; ikinci yarısını beklemekle, ikinci yarısı da; Birincil yarısının hasretiyle geçer
Seni aramam için beni uzağa attın Alemi benim, beni kendin için yarattın!
Düşünce besler, siyaset öldürür Siyaset, fikrin kendisi değil; posasıdır
Tohum ilave, vermezse toprak utansın
İmanın ticaretini yapanda, iman arama!
Dünya hoş olsaydı, doğarken ağlamazdık Yaşarken pak kalsaydık ölünce yıkanmazdık
Akıldan büyük nimet, zekâdan da ağır yük tanımıyorum *
