Nükleer atıklar, radyoaktif atıkların bir alt kategorisidir ve yüksek seviyede aktivite konsantrasyonu içeren nükleer ve radyoaktif maddeler ile radyoaktif madde bulaşmış ya da radyoaktif olmuş yapıları ifade eder. Bu atıklar genellikle enerji endüstrisi, tıp ve araştırma gibi nükleer çalışmaların sonucunda ortaya çıkar. Nükleer atıkların doğru şekilde depolanması ve bertaraf edilmesi büyük bir önem taşır çünkü radyoaktif atıkların çevre ve insan sağlığı üzerinde ciddi zararları olabilir.

Nükleer silahlar genellikle nükleer patlamalara neden olan cihazlardır ve bu patlamalar radyoaktif kirlenmeye sebep olabilir. Radyoaktif kirlenme, genellikle nükleer patlama sırasında ortaya çıkar ve çevreye radyoaktif maddelerin yayılması sonucu oluşur. Bu durum çevre, canlılar ve insanlar üzerinde ciddi sağlık riskleri oluşturabilir.

Nükleer elementler ise radyoaktif elementler olarak da bilinir ve belirli bir bozunma hızına sahip olan elementlerdir. Bazı önemli radyoaktif elementler ise aktinyum, toryum, protaktinyum, uranyum, neptünyum, plütonyum, amerikyum ve küriyum gibi elementlerdir. Bu elementler genellikle nükleer çalışmalar sırasında kullanılır ve radyoaktif özelliklere sahiptirler.

Radyoaktif gazlar ise doğal olarak yeryüzünde bulunan uzun ömürlü radyoaktif elementlerin bozunma sonucunda oluşan gazlardır. Örnek olarak uranyum-238, toryum-232, potasyum-40 gibi elementlerin bozunma ürünü olan radyum-226 ve radon-222 verilebilir. Bu gazlar, çevreye yayılarak radyoaktif kirlenmeye neden olabilirler.

Nükleer patlamalar ise genellikle yüksek hızda çekirdek tepkimelerinin aniden serbest kalması sonucu meydana gelir. Bu patlamalar genellikle nükleer silahlar veya nükleer reaktörlerdeki kazalar sonucu ortaya çıkabilirler.

Nükleer enerji çeşitleri ise nükleer fisyon ve nükleer füzyon olmak üzere iki ana başlık altında incelenebilir. Nükleer fisyon, atomun bölünmesi sonucunda enerji üretirken, nükleer füzyon ise iki hafif atomun birleşerek ağır bir atom oluşturmasıyla enerji açığa çıkar.

Nükleer santrallerde genellikle plütonyum-239 ve uranyum-235 gibi nükleer yakıtlar kullanılır. Bu yakıtlar, rafine edilerek santrallerde kullanıldıktan sonra nükleer atık haline gelirler. Nükleer santrallerin, enerji üretiminde çevresel etkiler açısından karbon emisyonunu azalttığı düşünülmektedir, ancak radyoaktif atıkların doğru şekilde yönetilmesi büyük önem taşır.

Son olarak, nükleer enerjinin zararlı olup olmadığı konusu çevresel etkiler, radyoaktif atıkların yönetimi ve güvenlik gibi birçok faktöre bağlı olarak değerlendirilmelidir. Nükleer santraller belirli avantajlara sahip olsa da, güvenlik önlemlerinin alınması ve radyoaktif atıkların etkili bir şekilde kontrol edilmesi büyük önem taşır.