Pacemaker uygulaması, kalp ritmi bozukluklarını düzenlemek veya kalbin yavaş atması gibi durumlarda kalbin elektriksel aktivitesini düzenlemek amacıyla yapılan bir girişimdir. Bu girişim genellikle kalp pili olarak bilinen elektronik cihazlar tarafından gerçekleştirilir. İlk kez 1952 yılında Dr. Zoll tarafından başarılı bir şekilde uygulanan geçici pacemaker, günümüzde gelişmiş teknoloji ve yöntemlerle daha etkin bir şekilde kullanılmaktadır.

Kalıcı kalp pili (pacemaker), kalbin ritmini düzenleyen ve gerektiğinde intrakardiyak şok uygulayabilen elektronik cihazlardır. Genellikle kalp ritim bozuklukları, kalp yetersizliği, kalp kası hastalıkları gibi durumlar için kullanılır. Bu cihazlar, kalpte ritim oluşturan doğal pacemaker hücrelerine benzer bir şekilde çalışarak kalp ritmini düzenler ve kalp kasının düzgün şekilde çalışmasını sağlar.

Pacemaker hücreleri, ritmik kas kontraksiyonları oluşturmak için düzenli bir elektriksel aktivite yayarak diğer kalp hücrelerine sinyal gönderen hücrelerdir. Kalp ritminin düzenli bir şekilde devam etmesini sağlayan bu hücreler olmadığında, kalp düzensiz şekilde pompalama yapabilir ve ciddi sağlık sorunları ortaya çıkabilir.

Pacemaker cihazının takılma işlemi genellikle lokal anestezi altında yapılır. İşlem sırasında, boyunda, göğüste veya kasık bölgesinde bulunan büyük toplar damarların içine ince tellerden oluşan elektrodlar yerleştirilir ve bu elektrodlar vücut dışındaki bir jeneratöre bağlanarak cihazın kalp ile iletişimi sağlanır.

Son olarak, pacemaker cihazları artık sadece ani kalp durmalarını önlemek amacıyla değil, aynı zamanda kalp yetmezliği, ritim bozuklukları, ciddi kalp kası hastalıkları ve kalp büyümesi gibi durumlarda da kullanılmaktadır. Bu cihazlar sayesinde hastaların yaşam kalitesi artırılarak kalp sağlığıyla ilgili çeşitli sorunların tedavisi desteklenmektedir.