Parmak izi, parmakların son eklemiyle ve uç kısmında bulunan kıvrımların oluşturduğu izdir. Kişiye özgü olan parmak izi, kriminal suçlarda veya güvenlik sistemlerinde kullanılan önemli bir biyometrik özelliktir. İnsan derisinin kıvrımlarının her birinde ter bezleri bulunduğunu belirtmek de önemlidir.

Parmak izinden çıkarılan bilgiler genellikle Henry sistemi ile değerlendirilir. Bu sistemde parmak izlerinde yay (A), fitilli yay (T), radyal ilmik (R), ulnar ilmik (U) ve demet (W) olmak üzere beş genel biçim tanımlanmıştır. Dünya genelindeki parmak izi örneklerinin büyük çoğunluğunu ilmikler oluştururken, geri kalan küçük bir yüzde diğer tiplerden meydana gelmektedir.

Parmak izi okuyucuların çalışma prensibi genellikle aynıdır. Parmak izi tarayıcısına parmağınızı yerleştirdiğinizde sensörler devreye girerek parmağınızın görüntüsünü kaydeder ve işler. Daha önce kaydedilmiş olan parmak iziyle eşleştirme yaparak kimlik doğrulamasını gerçekleştirir.

Her parmakta farklı bir parmak izi bulunmaktadır. Bu nedenle parmak izleri kişiye özgüdür ve kalıtım yoluyla geçmez. Her insanın parmak izinin benzersiz ve birbirinden farklı olduğu bilimsel olarak kanıtlanmıştır.

Parmak izi asla kendiliğinden geçmez ve kaybolmaz. Bilim insanları parmak izinin yaşam boyu sabit kaldığını ve değişmediğini belirtmektedir. Dolayısıyla parmak izi, uzun süreli bir kimlik doğrulama ve tanıma yöntemi olarak kullanılabilir.

Parmak izi, tek başına yeterli bir delil olarak kabul edilmez. Diğer delillerle birlikte kullanılarak daha güçlü bir kanıt oluşturabilir. Ayrıca yeterli bir savunmayla sadece parmak izine dayanılarak suçlu bulunması engellenebilir.

Cep telefonlarında ve işyerlerinde kullanılan parmak izi okuyucular, güvenlik amacıyla kullanılan biyometrik kimlik doğrulama sistemleridir. Birden fazla kişinin parmak izi kaydedilerek erişim kontrolü sağlanabilir ve güvenlik riskleri en aza indirilebilir. Bu sayede kesik, çizik veya deforme olmuş bir parmakla da sisteme erişim sağlanabilir.