haberci
Efsanevi Üye
Bir sinema koltuğunda, zamanın pençesindeyim,
Sessizce akarken anılar, beyaz perdeye yansıyan,
Kalbimde fırtınalar, gözlerimde yıldızlar,
Her sahnede bir umut, her replikte bir neşe.
Yolculuk başlar, ışıklar sönerken,
Karanlığın içinde, yalnız bir ben kalırım.
Düşlerim canlanır, rüyalarım dans eder,
Bir rüya gibi süzülen, o tanıdık müzikle.
Her koltuk bir hikaye, her bakış bir sır,
Sinema salonunda, sessiz bir büyü vardır.
Yürekler birleşir, gözler konuşur derinden,
O anı yaşarken, zaman durur sanki.
Perde kapanır, ışıklar yeniden parlar,
Ama kalbimde yankılanır, o güzel maceralar.
Bir sinema koltuğunda, hayalden gerçeğe,
Kalbimde iz bırakan, unutulmaz düşlerle.