Peygamber çiçeği, literatürde genellikle duygusallık, aşk, sevgi gibi konseptlerle ilişkilendirilen sembolik bir çiçektir. Metinde bahsedildiği gibi, peygamber çiçeğinin aydınlığına giren kişiler, içsel olarak evrensel aşkın ve sevdanın önemini anlamaya çalışırlar. Bu sembolizm genellikle edebi eserlerde, şiirlerde veya sözlü geleneğin içerisinde yer almaktadır.

"Peygamber papatyası" olarak da bilinen mavi kantaron, kendiliğinden tarlalarda yetişen bir bitki olup, doğal yaşam alanlarında rastlanabilir. Çiçeklerinin mavi yaprakları ve papatya benzeri görünümü nedeniyle bu ismi almıştır. Bu bitki genellikle peygamber çiçeği olarak anılan bitki türleri arasında yer alır.

"Peygamber çiçeklerinin isimleri" genellikle cennet çiçekleri olarak bilinen ve edebiyatta sıkça yer bulan çiçeklerin isimleridir. Metinde belirtilen isimler arasında Sidelya, Belinay, Dalya, Gonca, Sad-berg gibi isimler yer almaktadır. Bu isimler genellikle kız çocuklarına da verilen isimler arasında bulunabilir.

"Peygamber Çiçeği" veya diğer adıyla "Sevgi Çiçeği"nin nesli tükenme tehlikesiyle karşı karşıya olduğu ifade edilmektedir. Bu bitki, papatyagiller familyasından gelmekte olup, habitat kaybı ve diğer etmenler nedeniyle tehlike altında olan bir türdür.

"Kılıç çiçeği" ise güneşi seven, ancak çok soğuk havalardan hoşlanmayan bir bitki türüdür. Yaz mevsiminde haftada bir su vermek, kış mevsiminde ise 2 haftada bir su vermek yeterli olacaktır. Doğrudan güneş ışığı yerine dolaylı ışık alması tercih edilen bir çiçektir.

Son olarak, "Kilyos peygamber çiçeği" Türkiye'ye endemik olan bir çiçek türüdür ve genellikle Düzce, İstanbul, Kırklareli, Kocaeli ve Sakarya illerindeki kumul sahalarında yetişir. Habitat kaybı, bu türün tehlike altında olmasına neden olabilmektedir.