Phallic Object terimi, genellikle Freud'un psikanaliz teorisinde kullanılan bir terimdir ve cinselliğe, güce ve iktidara atıfta bulunan nesneleri ifade etmek için kullanılır. Yazarın kalemi, mimarın cetveli, kadının topuklu ayakkabısı gibi nesnelerin cinsel sembolizmle ilişkilendirilebileceği düşünülür. Aynı zamanda, film karakterleri veya semboller de phallic obje olarak yorumlanabilir.

Phalos terimi, antik Hellence'de erkeklik organını ifade eder. Antik Yunan döneminde Dionysos ritüellerinde mutluluk, bolluk ve bereket sembolü olarak kullanılan cinsel organın simgesel bir temsili olarak görülür. Doğanın uyanışını kutlayan insanlar, açık saçık fallik ezgiler eşliğinde dev phalluslar takarak çılgınca eğlenirlerdi.

Fallus terimi tıp literatüründe, embriyoda henüz belirlenmemiş olan organik yapı için kullanılan bir terimdir. Genellikle erkeklik organını ifade etmesine rağmen, embriyonik gelişim evrelerinde cinsiyet belirginleşene kadar kullanılan genel bir terimdir.

Fallus kültü, antik dönemlerde cinsellik, erkeklik, doğurganlık ve bereketle ilişkilendirilen penis veya fallus sembolüne tapınma pratiklerini ifade eder. Penisin doğurganlık, güç ve bereket sembolü olarak görülmesi, birçok kültürde benimsenen fallik inanç ve fallik kültürün temellerini oluşturmuştur.

Fallus, Lacan'ın psikanalizinde önemli bir kavramdır. Gösteren ve gösterilen arasındaki ilişki kadar, gösterenin üstünlüğüne vurgu yapar. Penisin bir iktidar simgesi olarak düşünülmesi, fallusu anlamak için önemli bir ipucu sağlar.

Fallik terimi Türkçe'de "erkek cinsel organı" anlamına gelir. Yeni Latince'de "phallus" teriminden alınmıştır ve Eski Yunanca'daki "phállos" kelimesinden gelir.

Fallik dönem (fallus dönemi; cinsel organ dönemi), psikoseksüel gelişim teorilerindeki üçüncü evredir. Bu evrede, 3 ila 6-7 yaşları arasında çocuklar cinsel organlarına, cinsiyet farklarına ve bunların anlamlarına odaklanırlar. Bu dönem, Freud'un psikanaliz kuramında önemli bir yer tutar.