Platonun görüşleri, felsefenin ana ereğinin insanın mutluluğu ve yetkin yaşamının sağlanması olduğunu belirtmektedir. Platon'a göre erdemli bir hayat sürmek, mutlu ve yetkin bir yaşamın temelidir. Erdemin temeli olarak bilgiyi kabul eder ve bu bilgiyi idealar kavramı üzerinden açıklar. Ona göre evrenden doğan bu idealar, ölümsüzlüğün güvencesi ve devletin yaşamsal sığınağıdır.

Platon'un felsefeye en önemli katkısı İdealar kuramıdır. İdealar, gözle görülebilen nesnelerin değişmez, maddi olmayan, ezeli ve ebedi özleri veya örüntüleri olarak tanımlanır. Bu kavram, Platon'un diğer felsefi düşüncelerinin temelini oluşturur ve gerçeklik algısını kökten değiştirmiştir.

Platon, yaklaşık M.Ö. 347 yılında Atina'da ölmüştür. Ölüm sebebi hakkında kesin bir bilgi olmamakla birlikte, genellikle uykusunda huzurlu bir şekilde öldüğü düşünülmektedir.

Sofistler ise M.Ö. 5. yüzyılda para karşılığında felsefe öğreten ve gezgin olarak bilinen felsefecilerdir. Atina'da çağlarının önde gelen bilgeleriyle tartışmalar yapmışlar ve göreceli, kuşkucu düşünceyi yaymışlardır. Sofistlerin felsefe tarihine katkıları, göreceli düşünce anlayışını geliştirmeleri ve eleştirel bakış açılarının ortaya çıkmasını sağlamalarıyla öne çıkar.

Sokrates ise şehrin tanrılarına inanmamak ve gençliği zehirlemekle suçlanarak Atina oligarşisi tarafından ölüme mahkum edilmiştir. Sokrates'in ölümü, Platon'un eserlerinde detaylı olarak anlatılmış ve bu suçlamalarla karşılaşmasının gerekçeleri üzerinde derinlemesine düşünmüştür.

Platon'un varlık anlayışı, gerçek varlığı değişime kapalı, düşünerek anlaşılabilen idealar olarak tanımlar. Buna göre duyusal varlıklar, ideaların yansımaları olarak düşünülmektedir. Platon'un varlık felsefesi, gerçekliğin temelini bu idealar üzerine oturtarak fenomenleri açıklamayı amaçlar.

Demokritos'un felsefesi ise atom teorisiyle bilinir. Ona göre her şey atomlardan oluşur ve bu atomlar arasında boşluk bulunmaktadır. Atomlar hareketlidir, yok edilemezdir ve sonsuz sayıda farklı türde ve şekilde var olabilirler. Bu atomlar geometrik olarak bölünemezlerdir.

Sofistlerden bazıları şunlardır: Protagoras, Gorgias, Antiphon, Hippias, Alkidamos, Lykophron, Kallikles, ve Prodikos gibi isimler örnek verilebilir. Hepsi felsefe alanında etkili olan önemli düşünürlerdir.