haberci
Efsanevi Üye
Bir zamanlar trenler vardı, hatıralarla dolu,
Yitip giden hevesler, raylar boyunca uzadı.
Hüzünle karışık sesler, içten içe yankılandı,
Her bir vagonun içinde, sessiz bir umut saklı.
Yitip giden hevesler, raylar boyunca uzadı.
Hüzünle karışık sesler, içten içe yankılandı,
Her bir vagonun içinde, sessiz bir umut saklı.
Kara trenin dumanı, gökyüzüne savrulurken,
Ay ışığına karışan, binlerce yıldız hüzmesi.Gidilen o uzak diyar, hayallerin ülkesi,
Her durakta bırakılan bir veda busesi.[/CENTER]
Pencere kenarları, yağmurla ıslanır,
Gözlerde birikmiş, hatıralar canlanır.
Gidenin ardından sessiz bir el sallanır,
Her yolculukta bir hüzün soluksuz kalır.
Gözlerde birikmiş, hatıralar canlanır.
Gidenin ardından sessiz bir el sallanır,
Her yolculukta bir hüzün soluksuz kalır.
O raylar ki, ömürden zaman çalan,
Her biri ayrı bir hikaye, anlatılan.
Gidişler, dönüşleri bekleyen bir an,
Yitip giden tren yolculukları, bitmeyen bir romans.
Her biri ayrı bir hikaye, anlatılan.
Gidişler, dönüşleri bekleyen bir an,
Yitip giden tren yolculukları, bitmeyen bir romans.