Safra asitlerinin konjugasyonu genellikle karaciğerde gerçekleşir. Karaciğerde, safra asitleri glisin veya taurin ile konjuge edilerek daha suda çözünebilir hale getirilir ve böylece safraya salgılanır. Bu konjugasyon süreci, safra asitlerinin sindirim sistemindeki yağları sindirme işlevini daha etkin bir şekilde yerine getirmelerini sağlar.

Safra sıvısında üre bulunmaz. Safra, genellikle su, safra tuzları, yağ ve bilirubin gibi pigmentlerden oluşur. Üre, genellikle böbreklerde oluşan ve idrar yoluyla atılan bir atık maddedir, safra ile doğrudan ilgili değildir.

Safra pigmentleri, safra sıvısında bulunan renk maddeleridir. Bu pigmentler arasında bilirubin ve biliverdin gibi maddeler yer alır. Bu pigmentler, safranın dışkılara kahverengi rengini veren bileşenlerdir.

Safra tuzları, asitler ve bazların tepkimeleri sonucunda oluşur. Ancak tuzlar, kendileri olarak asit veya baz değildirler; bu nedenle safra tuzları, asit veya baz kategorilerine net bir şekilde dahil edilemezler.

Safra sıvısının içeriği genellikle safra tuzları, safra pigmentleri (bilirubin, biliverdin), kolesterol, fosfolipid (lesitin) ve plazma elektrolitleri gibi bileşenleri içerir. Bu bileşenlerin sindirim sisteminde sindirim süreçlerine katkı sağladığı bilinmektedir.

Safra kesesi hastalıkları genellikle belirtilerle (ağrı, şişkinlik, bulantı vb.) kendini gösterir ve bu belirtiler bazen yiyecek tüketiminde değişikliklere neden olabilir. Ameliyat sonrasında belirtiler azalabilir ve bu durum bazen yeme alışkanlıklarında değişikliklere yol açabilir, bu da kilo artışına neden olabilir.

Safra sıvısında bikarbonat bulunabilir. Safra, kanal boyunca epitel hücrelerince salgılanan sulu bir sıvıyla birlikte taşınır. Bu sıvı bikarbonat ve sodyum iyonları içerebilir ve mideden gelen asitleri nötralize etmeye yardımcı olabilir.

Safra kesesi, aslında karaciğer tarafından üretilen ve yağların sindiriminde önemli bir rol oynayan bir sıvıdır. İçeriği asidik olmayıp, genellikle bazik bir yapıya sahiptir. Mide suyunun aksine, safra alkalen (bazik) bir sıvıdır.

Safra ve pankreas öz suyunun salgılanması genellikle kolesistokinin hormonu tarafından uyarılır. Kolesistokinin, hem safra kesesi hem de pankreas üzerinde etkili olan bir hormondur. Bu hormon, safra kesesinin kasılmasını sağlayarak safranın onikiparmak bağırsağına boşalmasını teşvik eder ve aynı zamanda pankreas enzimlerinin salgılanmasını uyarır.