Sağlık hizmetlerinin sosyalleştirilmesi kavramı, vatandaşların sağlık hizmetlerinden eşit şekilde faydalanmalarını sağlamak amacıyla oluşturulan bir sistemdir. Bu sistemde, vatandaşlar sağlık hizmetlerinden ücretsiz veya belirli bir katılım payı ile faydalanırken, sağlık hizmetleri için gereken kaynaklar genellikle devlet bütçesinden karşılanır. Bu sayede, toplumun her kesimi sağlık hizmetlerinden eşit şekilde yararlanabilir ve maddi durumları sağlık hizmetlerine erişimlerini engellemez.

224 Sayılı Sağlık Hizmetlerinin Sosyalleştirilmesi Hakkında Kanunun temel ilkesi ise, sağlık hizmetlerinin toplumcu bir anlayışla sunulması ve bu hizmetlerin eşitlik, süreklilik, parasızlık, bütünlük ve basamaklandırma prensiplerine dayandırılmasıdır. Yani, sağlık hizmetlerinin herkes tarafından eşit ve ücretsiz bir şekilde alınabilmesini sağlayacak düzenlemeleri içeren bir yaklaşımı temsil eder.

Entegre sağlık hizmeti ise, sağlık hizmetlerinin etkin bir şekilde sunulması, kaynakların verimli kullanılması ve hizmet kalitesinin artırılmasını hedefleyen bir yaklaşımdır. Bu yaklaşımda, kişiye yönelik koruyucu sağlık hizmetleri sunularak hastalıkların önlenmesi ve sağlıklı bir toplum oluşturulması amaçlanır.

Koruyucu sağlık hizmetleri ise, hastalıkların önlenmesine yönelik alınan önlemleri ifade eder. Bağışıklama, erken teşhis, sağlıklı beslenme gibi uygulamalarla bireylerin sağlıklarının korunması ve hastalıklarla mücadele edilmesi hedeflenir. Bu sayede toplumun genel sağlık durumu olumlu yönde etkilenir ve sağlık sisteminin yükü azaltılmış olur.

Son olarak, sosyal olgunluk kavramı bireyin toplumsal normlara uygun davranma yeteneği olarak tanımlanabilir. Çocukların sosyal olgunluk düzeyine ulaşmaları, anne-baba ile sağlıklı iletişim kurmaları, toplumun değer yargılarını anlamaları ve bu değerlere göre davranmalarıyla gerçekleşir. Bu sayede birey, toplum içinde sağlıklı ilişkiler kurabilir ve sosyal hayatta başarılı olabilir.