Sartre'a göre varlık, insanın önceden tanımlanmamış bir varlık olarak ele alındığı ve kendi yaşamını ve kimliğini kendi kararlarıyla belirlediği bir yaklaşımdır. Sartre, insanın özünün önceden belirlenmemiş olduğunu savunur ve insanın yapacağı özgür seçimlerin onun özünü şekillendireceğine inanır. Bu nedenle Sartre'a göre insan, ne olması gerektiğine kendisi karar veren özgür bir varlıktır.

Sartre'ın görüşü ise insanın özgür iradesini vurgulayan bir anlayışı temsil eder. Kendisi için varlığı olan insanın özü, önceden belirlenmiş değildir ve insan yapacağı seçimlerle kendi kimliğini oluşturur. Sartre, insanın imkanlar çerçevesinde yapacağı özgür tercihlerin, onun varlık niteliğini belirleyeceğini savunur.

Sartre'a göre varlığa ilişkin temel kategoriler, kendi başına varlık (thing-in-itself) ve kendisi için varlık (thing-for-itself) olarak belirlenir. Varlık anlayışını Tanrı'nın yokluğuna dayandıran Sartre, varlığı bu iki kategori üzerinden ele alır ve insanın özgür iradesiyle şekillenen bir varoluş anlayışını benimser.

Kötü niyet Sartre'a göre, özgürlüğü inkar etmek için özgürlüğü kullanmaktır. İnsan, gerçekliğin kendi için varlığını reddederek ve sahte bir şekilde kendinde varlıkla özdeşleşerek kötü niyetli olabilir. Kötü niyetli insan, seçimlerini sanki zorunluymuş gibi yapar ve sonrasında bunları sanki seçim yapmamış gibi kabul eder.

Sartre, varoluşçuluk akımının önde gelen temsilcilerinden biridir. Varoluşçu felsefeye ait terimlerin kabul görmeden önce Sartre'ın terimlerine odaklandığı ve bu akımın filozoflar arasında kabul görmesinde önemli bir rol oynadığı söylenebilir.

Varoluşçuluk akımının kurucusu olarak kabul edilen Jean-Paul Sartre, varoluşçuluk felsefesinin temsilcilerinden biridir. Sartre'ın felsefi düşüncesi, özgürlük, varlık ve sorumluluk gibi kavramlar üzerine odaklanır ve insanın özgür iradesini vurgular.

Varoluşun üç çeşidi olduğu belirtilir: gerekli varoluş (Notwendige Existenz), olmazsa olmaz olan ve her şeyin başlangıcını oluşturan tür; olası varoluş (Mögliche Existenz), diğer varoluşların olması halinde mümkün olan tür; gereksiz varoluş (Unnötige Existenz), hiçbir şeye gerek duyulmadan var olan tür olarak kategorize edilir.

İnsan özgürlüğü genellikle varoluşçu düşünceyle ilişkilendirilir. Varoluşçulukta özgürlük önemli bir kavram olmasına rağmen asıl vurgu olan otantisite, yalnızca özgürlük değil, aynı zamanda kendi gerçek benliğine sadık kalma durumunu ifade eder.

Liberteryenizm veya özgürlükçülük, negatif özgürlük fikrini savunan siyasi bir akımdır. Liberteryenizm, bireyin otonomisi ve seçme özgürlüğünü en üst seviyeye çıkarmayı ve devlet müdahalesini minimize etmeyi amaçlar.

Varoluşçular arasında ateist, teist veya agnostik görüşlere sahip olanlar bulunabilir. Bazı varoluşçular, Tanrı kavramını reddederek ateist pozisyonu benimserken, diğerleri agnostik ya da teistik yaklaşımları tercih edebilirler.

Sartre'a göre özgürlük, insanın kendi yolunu bulmasını, kendi düşünceleriyle eylemlerini şekillendirmesini ve karar vermesini ifade eder. Bireyin belirli bir kişiliği yoktur, onu sürekli eylemleri ve bilincinin yapılandırması oluşturur. Özgürlük, din, gelenek ve dışsal normların karşısına bireyin kendi iradesini koyması olarak ele alınır.