Sessiz Zirvelerin Hüznü

Bir dağın eteğinde, sessizce duran,
Rüzgarın şarkısı eşlik eder yalnızlığıma.
Gökyüzü karanlık, yıldızlar dost olur aniden,
Kimsesizliğin içindeki sessizliğe, benzer bu an.

Karlı tepeler, beyaz bir örtü misali,
Her bir kar tanesi başka bir hikaye anlatır.
Birileri dinlesin ister, bu sonsuz güzellik,[/B]
Ama sadece rüzgar ve ben, bu sırra vakıf oluruz.

Yosun tutmuş kayalar, anılara tanıklık eder,
Her çatlak, bir yaşamın derin izidir.
Issız ve uzak, ama bir o kadar da yakın,
Her köşesi, geçmişin ve geleceğin aynasıdır.

Ve gün batımı yaklaşırken, hüzünle karışır,
Güneşin son ışıkları, dağların zirvesine vurur.
Bu an, sonsuzluğu anımsatır, bir sessizlik şarkısı,
Kalplerde yankılanan, derin bir huzur bırakır.[/I]