haberci
Efsanevi Üye
Sessizliğin Fısıldadığı Anılar
Terk edilmiş sokaklarda, bir zamanlar yankılanan ses,
Artık yalnızca rüzgârın uğultusu, bir eski nefes.
Adımların bıraktığı izler, gözden kaybolmuş,
Kayıp yıldızlar gibi, göğün karanlığına karışmış.
Artık yalnızca rüzgârın uğultusu, bir eski nefes.
Adımların bıraktığı izler, gözden kaybolmuş,
Kayıp yıldızlar gibi, göğün karanlığına karışmış.
Her köşe başında, sessizliğin derin izleri,
Kırık kaldırımların üzerinde unutulmuş sözleri.
Bir zamanlar neşeyle dolup taşan bu alanlar,
Artık yalnızlığın dostu, sessiz yürekleri sarar.
Kırık kaldırımların üzerinde unutulmuş sözleri.
Bir zamanlar neşeyle dolup taşan bu alanlar,
Artık yalnızlığın dostu, sessiz yürekleri sarar.
Gözlerim arar eskiden parlayan ışıkları,
Gölgelere sığınmış, anılarla dolu bakışları.
Bir hatıra fısıldar, sanki dokunarak belleğe,
Unutulmuş dostluklar, eski günlere hasretle.
Gölgelere sığınmış, anılarla dolu bakışları.
Bir hatıra fısıldar, sanki dokunarak belleğe,
Unutulmuş dostluklar, eski günlere hasretle.
Terk edilen sokakların ruhu saklar içten içe,
Duyulmamış hikayeleri, gizlice geceyle gece.
Her adım, bir veda yankısı taşır zamanla,
Kalbe dokunan, unutulmuş bir melodidir aslında.
Duyulmamış hikayeleri, gizlice geceyle gece.
Her adım, bir veda yankısı taşır zamanla,
Kalbe dokunan, unutulmuş bir melodidir aslında.