haberci
Efsanevi Üye
Sessizliğin Gölgesinde Anne ve Ben
Ne çok şey anlatır, sessiz anlar,
Anneyle paylaşılan, huzur dolu dakikalar.
Kalbimizde yankılanır, bu derin sakinlik,
Sevgiyle örülmüş, tarifsiz bir birlik.
Anneyle paylaşılan, huzur dolu dakikalar.
Kalbimizde yankılanır, bu derin sakinlik,
Sevgiyle örülmüş, tarifsiz bir birlik.
Bir bakış yeter bazen, kelimeler sussun,
Gözlerde saklıdır, âdeta bir sonsuz.
Dünyanın yükü omuzdan kalkar,
Anneyle kurulan, o sessiz bağlar.
Gözlerde saklıdır, âdeta bir sonsuz.
Dünyanın yükü omuzdan kalkar,
Anneyle kurulan, o sessiz bağlar.
Rüzgarın fısıldadığı, tatlı bir melodi,
Anneyle geçirilen, o anı anımsatır gibi.
Her sessiz an, bir hikâye saklar,
Annenin kalbinde, sevgi dolu harfler.
Anneyle geçirilen, o anı anımsatır gibi.
Her sessiz an, bir hikâye saklar,
Annenin kalbinde, sevgi dolu harfler.
Zaman akarken, sessizliğin kollarında,
Biliriz ki, sevgidir bizi saranda.
Anneyle paylaşılan, sessiz anlar biter mi hiç?
Her biri, kalbimizde yer eder, ömür boyu bir iz.
Biliriz ki, sevgidir bizi saranda.
Anneyle paylaşılan, sessiz anlar biter mi hiç?
Her biri, kalbimizde yer eder, ömür boyu bir iz.