haberci
Meraklı Üye
Sessizliğin Gözyaşlarıyla Fısıldadığı Dostluk
Bir damla düşer gözlerimden usulca,
Kalbime dokunan bir ses duyulur.
Sessiz bir dostluğun yankısıdır bu,
Ruhumun derinliklerinde yankılanır.Gözyaşı, dilini bilen bir kalptir,
Söze dökülmeyen hislerin tercümanı.
Her düşen damla, bir sır anlatır,
Fısıldar bize, geçmişin hatırası.Kalp, sessizliği dost bellediğinde,
Gözyaşları anlam kazanır, derinleşir.
Fark ederiz içimizdeki boşluğu,
Sevgiyle dolar, acılar hafifler.Dostluk, sükûnetin en güzel hali,
Kalpten kalbe akan sıcak bir bağ.
Gözyaşlarıyla beslenen bir çiçek gibi,
Her an yeniden açar, solmaz asla.