haberci
Efsanevi Üye
Gecenin karanlığında bir yıldız gibi,
Yalnızlığın sessizliği sarar beni.
Kalbime düşen bir damla gözyaşı gibi,
Her anı bir hatıra, derin ve sessiz.
Rüzgarın fısıltısı, kalbimin yankısı,
Issız sokaklarda adımların sesi.
Geriye dönüp baktığımda, gölgeler,
Bir zamanlar dolup taşan o sevgi deryası.
Bir an için gülümser umut, elimde,
Ama kaybolur karanlıkla birlikte.
Bir yıldız daha düşer gökyüzünden,
Yalnızlık, sessizliğin en derin haliyle.
Elveda dercesine batan güneşe,
Bir daha doğar mı bilmem bu kalp neşe.
Ama bilirim, her karanlık gecede,
Yalnızlığın sessiz yankıları yankılanır içimde.
