haberci
Meraklı Üye
Yeni yılın ilk gününde,
Bir sessizlik sarar beni,
Usulca düşer kar taneleri,
Her biri birer özlem, birer rüya,
Geçmişin hatırası, geleceğin umudu.
Bu sessizlikte saklıdır,
Kalbimin hüznü ve sevinci,
Yıldızlar kadar uzak ama bir o kadar yakın,
Yılın ilk ışıkları yükselirken göğe,
Yeni bir başlangıç fısıldar içten.
Düşleyen gözlerimle bakarım,
Hayatın karmaşasına aldırmadan,
Bir dostun sıcak gülüşü gibi,
Bu sessizlik sarar ruhumu,
Beni ben yapan her parçayı.
Ve işte bu an, bu sessizlik,
Yeni yılın ilk hediyesi,
Kalbimin en derin köşesine dokunur,
Hayatın melodisini çalar yavaşça,
Sessizliğin nağmeleriyle dolu.