Sistem yaklaşımının ilkeleri şunlardır:
1. Bütüncül Yaklaşım: Sistem yaklaşımı, bütünün parçalarının toplamından daha fazlası olduğunu savunur. Yani sistemdeki unsurların bir araya gelmesiyle ortaya çıkan bütün, parçaların toplamından daha önemlidir.
2. Girdi-Çıktı İlişkisi: Bir sistemin dönüşüm sürecinde girdiler alır ve çıktılar üretir. Girdiler, sistem üzerinde etki yapan dış unsurlardır; çıktılar ise sistemin çevresine etki eden unsurlardır.
3. Geribildirim (Feedback): Sistemlerde geribildirim mekanizmaları bulunabilir. Bu mekanizmalar, sistemin çeşitli aşamalarında oluşan çıktıların, sisteme geri beslenerek sistemin kendisini düzeltmesine veya optimize etmesine olanak tanır.
4. Süreklilik: Sistem yaklaşımı, sistemlerin sürekli bir değişim ve gelişim içinde olduğunu kabul eder. Bu nedenle sistemlerin statik olmadığı, belirli bir süreç içinde evrildiği ve dönüştüğü ön kabul edilir.
5. Etkileşim: Sistem yaklaşımında önemli bir ilke de etkileşimdir. Sistemde yer alan unsurların birbirleriyle etkileşim içinde olduğu ve bir değişiklik meydana geldiğinde sistemin bütünü üzerinde etkiler yarattığı kabul edilir.

Sistem teorisinin anahtar kavramlarından bazıları şunlardır:
1. Bütün, Parçaların Toplamından Farklıdır: Sistem teorisine göre sistemler, alt sistemlerin bir araya gelmesiyle oluşturulur ve bu bütün, parçaların toplamından daha fazla bir özellik taşır.
2. Yapı: Sistemlerin oluşturan parçaların düzenli bir biçimde bir araya gelerek bir bütün oluşturması.
3. Fonksiyon: Sistemlerin belirli bir amaca hizmet etmek üzere çalışması.
4. Amaç: Sistemlerin varlık nedeni veya işlevi.
5. İşbirliği: Sistemde yer alan parçaların birbirleriyle işbirliği yaparak sistemin amaçları doğrultusunda çalışması.

Bir sistemin büyüme ve gelişme yönündeki eğilimine "entropi" denir. Entropi kavramı, sistemdeki düzensizlik, karmaşıklık veya belirsizlik seviyesini ifade eder. Sistem kuramı kavramları arasında ise yapı, fonksiyon, amaç, işbirliği gibi terimler öne çıkar.

Sistem yaklaşımı kavramlarına genel olarak bakıldığında, temel kavramlar arasında bütüncül bakış açısı, girdi-çıktı ilişkisi, geribildirim, süreklilik ve etkileşim gibi prensipler bulunmaktadır. Bu kavramlar, sistemlerin analiz edilmesi ve anlaşılmasında önemli bir rol oynamaktadır.