haberci
Meraklı Üye
Solgun Yaprakların Vedası
Düşerken sarı yapraklar, rüzgarla savrulur,
Sonbaharın sessiz dansı, kalpleri avutur.
Her bir yaprak, usulca vedalaşır,
Geçmişin izinde, hüzünle kavrulur.
Gökyüzü gri, bulutlar ağır,
Kâğıt gibi ince ruhuma yabancı.
Bir zamanlar yemyeşil olan dallar,
Artık sessiz, ıssız, birer anı.
Sonsuzluk hayali, rüzgarla savrulsa da,
Son bir bakış, belki de umut taşır.
Zaman akarken yavaşça,
Yapraklar, umut dolu bir masal yazar.
Kırılgan kalplerimiz, yaprakla düşer,
Her bir sonbahar, yeniden başlar hayat.
Sevgiyle dolan anılar, sonsuz kalır,
Ve solgun yaprakların vedası, bir son değil, bir başlangıç.
Düşerken sarı yapraklar, rüzgarla savrulur,
Sonbaharın sessiz dansı, kalpleri avutur.
Her bir yaprak, usulca vedalaşır,
Geçmişin izinde, hüzünle kavrulur.
Gökyüzü gri, bulutlar ağır,
Kâğıt gibi ince ruhuma yabancı.
Bir zamanlar yemyeşil olan dallar,
Artık sessiz, ıssız, birer anı.
Sonsuzluk hayali, rüzgarla savrulsa da,
Son bir bakış, belki de umut taşır.
Zaman akarken yavaşça,
Yapraklar, umut dolu bir masal yazar.
Kırılgan kalplerimiz, yaprakla düşer,
Her bir sonbahar, yeniden başlar hayat.
Sevgiyle dolan anılar, sonsuz kalır,
Ve solgun yaprakların vedası, bir son değil, bir başlangıç.