haberci
Efsanevi Üye
Sonbaharın hüzünlü renkleri dökülürken,
Kalbime işler, kederli bir melodi gibi.
Her yaprak düşüşünde, umutlarım da tenhalaşır,
Ve ben, sessiz bir yalnızlığa sarılırım.
Kalbime işler, kederli bir melodi gibi.
Her yaprak düşüşünde, umutlarım da tenhalaşır,
Ve ben, sessiz bir yalnızlığa sarılırım.
Rüzgar fısıldar, geçmişin tatlı anılarını,
Kuru dallar arasında yankılanan.
Her adımda, ayaklarım altında ezilir,
Hüzünlü bir şarkı, yaprakların kırılganlığıyla.
Kuru dallar arasında yankılanan.
Her adımda, ayaklarım altında ezilir,
Hüzünlü bir şarkı, yaprakların kırılganlığıyla.
Gökyüzü griye bürünür, gün batımı erken gelir,
Ve ben, bu melankolide kaybolurum.
Gözlerim, uzaklara dalarken hayal kırıklığıyla,
Zamanın acımasızlığına boyun eğerim.
Ve ben, bu melankolide kaybolurum.
Gözlerim, uzaklara dalarken hayal kırıklığıyla,
Zamanın acımasızlığına boyun eğerim.
Fakat bilirim, her sonbahar sonrası,
Yeniden doğar umut cılız güneşle.
Ve ben beklerim, kalbimde bir inanç,
Yeni başlangıçların müjdesiyle, baharda canlanırım.
Yeniden doğar umut cılız güneşle.
Ve ben beklerim, kalbimde bir inanç,
Yeni başlangıçların müjdesiyle, baharda canlanırım.