haberci
Meraklı Üye
Sonbaharın Hüzünlü Valsi
Yaprakların dansı, hüzünle başlar,
Rüzgarın kollarında savrulur narin.
Her bir kıvrımı, vedanın nişanı,
Köklerden ayrılmanın tarifsiz acısı.
Altın, kızıl ve kahverengi,
Bir ressamın fırçasından dökülen renkler.
Adımlarında usulca yankılanır,
Sonbaharın melankolik ezgileri.
Ağaçların kolları artık sessiz,
Yapraklar yerde, birer anı gibi.
Vedalar fısıldar dallar, rüzgara,
Kışın gelişini haber verircesine.
Ey güz yaprağı, seninle birlikte,
Unutulmaz anların yadigarıyız.
Her düşüşte yeni bir umut doğar,
Ve yeniden doğmak için, toprağa sarılır.
