haberci
Meraklı Üye
Bir sonbahar akşamında,
Rüzgarın fısıltısıyla uyanır yapraklar,
Solgun sarı bir halıya döner yollar,
Ağaçlar, hüzünle giyinirken son renklerini,
Geçmişin izleriyle doludur parklar.
Fırtınaların kucakladığı anlar gelir,
Gözler uzak ufuklarda kaybolur,
Gökyüzü bulutlarla örterken yüzünü,
Kalpler, içsel bir yolculuğa çıkar.
Bir zamanlar yeşil olan her yaprak,
Şimdi rüzgara teslimdir,
Düşerken hafif bir veda edercesine,
Hatıraların gölgesinde saklıdır.
Sonbaharın sessiz şarkısıdır bu,
Kalpte derin izler bırakır,
Her fısıltı, bir anı taşır bize,
Rüzgarla yazılmış bir şiirdir.