Sosyal duygusal öğrenme, bireylerin duygusal farkındalıklarını geliştirme, duygularını yönetme, ilişki kurma becerilerini artırma ve karar verme yeteneklerini güçlendirme sürecidir. Özellikle eğitim alanında önemli bir kavram olarak kabul edilir çünkü öğrencilere sadece akademik başarı değil aynı zamanda yaşam becerileri de kazandırmaya yardımcı olur. Kendini koruma, kendini kontrol etme, empati kurma, sosyal ilişkilerde başarılı olma gibi konularda destek sağlar.

Sosyal duygusal öğrenmenin temel yetkinlikleri şunlardır:
- Öz farkındalık: Kendi duygularını, düşüncelerini ve davranışlarını anlayarak kendisi hakkında bilinçli olma.
- Öz düzenleme: Duyguları yönetme, motivasyonu artırma, hedefler belirleme ve stresle baş etme becerisi.
- Sosyal farkındalık: Başkalarının duygularını anlama, empati kurma ve etkili iletişim kurma yeteneği.
- İlişki becerileri: Sağlıklı ilişkiler kurma, işbirliği yapma, çatışmaları çözme ve liderlik gibi becerileri içerir.

Özellikle çocukların sosyal duygusal öğrenmeye erken yaşlarda maruz kalmaları ve bu becerilerin gelişimine destek olunması önemlidir. OECD tarafından belirlenen sosyal ve duygusal beceriler; 'görev performansı', 'açık fikirlilik', 'dışa dönüklük', 'başkaları tarafından kabul görme' ve 'duygusal denge' olarak sıralanmıştır. Bu becerilere sahip olan bireylerin mutluluk seviyelerinin daha yüksek olduğu belirtilmektedir.

Duygusal nitelikler ise insanın doğasında bulunan ve çeşitli durumlar karşısında sergilediği duygusal tepkilerdir. Sinirlenme, sevinme, korkma, ağlama, üzülme, heyecanlanma gibi duygusal özelliklerdir. Bu duyguların doğru şekilde tanımlanması, ifade edilmesi ve yönetilmesi de sosyal duygusal öğrenmenin bir parçasıdır.

Sosyal ve duygusal gelişim, bireyin hayatının ilk anlarından itibaren başlar ve yaşam boyu devam eder. Özellikle 0-6 yaş aralığında sosyal duygusal gelişimin hızlı bir şekilde ilerlediği belirtilmektedir. Bu nedenle çocukların bu dönemde sağlıklı ilişkiler kurma, duygularını tanıma ve ifade etme becerilerini geliştirmeleri önemlidir.