haberci
New member
Gözlerimde bir ışık, ellerimde titrek sevinç,
Her hamlede tarih yazan, kutsal bir aşk bu satranç.
Babamla geçen yıllar, sessiz mizansen,
Her taş devrilişinde, yeniden doğan bir ben.
Siyah-beyaz karelerde, hayatın tüm tonları,
Bir öğretmen gibi, oğluna anlatır yaşam yolları.
Kalbimde bıraktığı izler, derin ve sonsuz,
Her taşın dokunuşunda, bir hikaye kayıtsız.
Kale gibi sağlam, vezir gibi cesurdu,
Babamla geçen maçlar, her biri bir türküydü.
Atların sıçrayışı, filin çapraz yürümesi,
Bir anı defteriydi, bu tahtanın gür sesi.
Şimdi her bir taş, birer hatıra kaldı,
Bana satrançtan öte, yaşam dersleri anlattı.
Ve ben, bu tahtada babamla,
Hayatın tüm hamlelerini, yeniden oynadım aslında.
