Tam yapay elyaf, doğal liflere karşı yapay olarak üretilen lifler için kullanılan genel bir terimdir. Kısaca kimyasal elyaf olarak da adlandırılabilir. Sentetik elyaflar dışında kalan yapay elyafları kapsar.
Örneğin, polyester, naylon gibi sentetik elyaflar sentetik elyafların bir alt kategorisidir ve tam yapay elyaf olarak adlandırılır. Bu tür elyaflar genellikle dayanıklı, kolay bakımı olan ve çeşitli endüstriyel uygulamalarda kullanılan malzemelerdir.

Yukarıda verdiğiniz diğer kavramlarla ilgili bilgi paylaşımına da devam edebilirim. Tekstüre iplik, devamlı liflerin hava jetli tekstüre gibi işlemler uygulanarak kıvrımlı, hacimli ve/veya elastik özellikler kazandırılmış ipliklerdir. Bu işlem sayesinde iplik daha yumuşak ve esnek hale gelir.

Polyester iplikleri anlama konusunda bir ipucu da yanmaları sırasında meydana gelen duman ve alevdir. Polyester iplikler, yakıldıklarında siyah duman çıkarır ve neredeyse naylonun yakılmasıyla karşılaştırılabilir bir alev çıkarır. Bu özellik, bazen kumaş veya ipliğin polyester içerip içermediğini belirlemek için kullanılabilir.

Kesik elyaf genellikle polyester ağırlıklı kumaşların yapımında kullanılır ve dijital baskı gibi özel uygulamalar için tercih edilir. Bu tür kumaşlar, dijital baskı altı kumaşlar olarak adlandırılır ve genellikle kesik elyaf içerirler.

Elyaf çeşitleri genellikle pamuk, keten, ipek gibi bitkisel veya hayvansal kaynaklı malzemelerden elde edilir. Endüstride yaygın olarak kullanılan liflerin çoğu bitkisel kaynaklıdır. Bitkisel elyafın içinde en yaygın olarak kullanılanı pamuktur ve lif üretiminin büyük bir kısmını kapsar. Sağlık ve bakım açısından kolay olmaları nedeniyle bitkisel elyaflar geniş bir kullanım alanına sahiptirler.

Akrilik elyaflar endüstriyel alanlarda çeşitli amaçlar için kullanılırlar. Örneğin, toz filtresi, inşaat dolgu malzemesi ve araba aküleri gibi endüstriyel uygulamalarda akrilik elyaflar tercih edilebilir. Bu elyaflar genellikle dayanıklı ve hafif olmalarıyla bilinirler.