Tarafsız yargılama, yargının birçok temel ilkesinden biri olan tarafsızlığın sağlanmasıyla ilgilidir. Yargının tarafsız olması, yargıcın davanın taraflarından ve davanın konusundan etkilenmeden, objektif bir şekilde karar vermesini ifade eder. Yani hakimin davanın içeriğinden bağımsız olarak adil ve tarafsız bir şekilde davaya bakması gerekmektedir.

Hakimin tarafsızlığını şüpheye düşüren nedenler ise her dava için ayrı ayrı değerlendirilmelidir. Örneğin, hakimin davanın taraflarından biriyle evli olması hâlinde bu durum yasal olarak hakim tarafından tarafsızlığını kaybetmesi gerektiğini gösterir. Bu gibi durumlarda, hem hakim kendiliğinden çekinebilir hem de taraflar reddi hakim talep edebilirler.

Tarafsızlık, genel anlamıyla taraf tutmama, yansız kalma ve karar verirken ön yargıya yer vermemeyi ifade eder. Hakim, davada adil bir şekilde karar verebilmek için tarafsız olmalı ve objektif bir perspektiften olayları değerlendirmelidir.

Hakimin davaya bakamayacağı haller de belirlenmiştir. Örneğin, hakimin suçtan zarar görmüş olması, davada taraflardan biriyle yakın bir ilişkisi olması gibi durumlar hakimin davadan çekilmesini gerektiren haller arasındadır.

Reddi hakim sebepleri ise hakimin tarafsızlığının sorgulanmasını gerektiren nedenlerdir. Örneğin, hakimin davada taraflara yönlendirici bir tavsiyede bulunması, önceden taraf tutmuş olması gibi durumlar reddi hakim sebeplerine örnek olarak gösterilebilir.

Son olarak, tarafsız olmaya ne denir sorusuyla ilgili olarak, objektif olmak ve tarafların etki ve düşüncelerinden bağımsız olarak, doğru ve adil bir şekilde düşünceleri ifade etmek anlamına gelir. Tarafsızlık, yargılama sürecinde adalette ve hakkaniyette kaliteyi sağlamak için oldukça önemlidir.