Tasavvufi düşüncede kötülüğü emreden kavram, nefsin kötülüğü emredici özelliğini ifade eder. Nefis, tasavvufi literatürde önemli bir kavramdır ve insanın içindeki kötülükleri ve arzuları temsil eder. İnsanın nefsi, kötülüğü emreder ve kişiyi günaha sürükleyebilir. Tasavvufi öğretilerde bu nefsin kontrol altına alınması, terbiye edilmesi ve kötülüklerin önlenmesi üzerinde durulur.

Tasavvufi kavramlar arasında ise Hakk'a dönme, sabır, murakabe ve rıza gibi önemli kavramlar bulunmaktadır. Hakk'a dönme, dünya nimetlerinden vazgeçip Allah'a yönelmeyi ifade ederken, sabır başa gelen zorluklara sabırla karşı koymayı ve Allah'a sığınmayı simgeler. Murakabe ise kişinin her an Allah'ın gözetiminde olduğuna inanması ve bu bilinçle yaşaması demektir. Rıza ise hoşnut olmayı, memnuniyeti ifade eder.

Nefsin mutmain olması, nefsin tamamen tatmin olmuş ve şüphelerden arınmış bir halde olması anlamına gelir. Nefs-i mutmainne mertebesi, kişinin iç huzur bulduğu, tam anlamıyla tatmin olduğu ve Allah'ın takdirine rıza gösterdiği bir durumu simgeler. Sonrasında ise nefs-i razıyye mertebesine geçilir ve kişinin Allah'ın her şeye razı olduğu bir durumu temsil edilir.

Kalbi Sufi ise tasavvufta bilginin kaynağının kalp olduğunu vurgulayan bir ifadedir. Kalp, akıl ile iç içe olan ve metafizik konularda sezgisel bir role sahip olan bir organdır. Sûfîler, kalbin aklı aştığını ve metafizik konularda kalbin sezgisinin önemli olduğunu öne sürerler.

Nefsin çeşitleri arasında nefs-i emmare, nefs-i levvame, nefs-i mülhime, nefs-i mutmainne, nefs-i razıyye, nefs-i merdıyye ve nefs-i kâmile olmak üzere 7 mertebe bulunur. Bu mertebeler arasında nefsin terbiyesi, Allah'a yakınlık ve kemal hedeflenir.

Nefis kavramı İslam'da önemli bir yer tutar. Nefs, ruh, can, hayat, varlık gibi anlamlara gelir. Nefis, insanın içindeki arzuları, hevesleri ve kötülükleri temsil eder. İslam'da nefsin terbiye edilmesi, kötülüklerden arınması ve Allah'ın emirlerine uyması önemli bir konudur.

Tasavvufi terimler arasında yer alan tövbe, sabır, zikir, şükür gibi kavramlar, tasavvuf ehli tarafından önemli ve anlamlı terimler olarak kabul edilir. Bu terimler, tasavvufi öğretilerde önemli bir rol oynarlar ve kişinin manevi gelişimine katkı sağlarlar.

Avam tasavvuf ile ilgili bir kavramdır. Tasavvuf ehli tarafından kullanılan ve tasavvuf literatüründe yer alan birçok terim vardır. Bu terimler arasında vecd, aşk, sevgi, istiğrak gibi kavramlar bulunur. Avam terimi, genel halkı veya tasavvuf yolunda daha yeni olanları ifade etmek için kullanılabilir.

Nefisle mücadele etmek, insanın içindeki kötü arzuları kontrol altına alması ve Allah'a yaklaşması için önemli bir süreçtir. Nefisle mücadelede çevrenin değiştirilmesi, imanın güçlendirilmesi, ibadetlerin yerine getirilmesi ve Allah'ı anma gibi adımlar önemlidir.

Kişinin nefsini yenmesi ve kötü duygularla mücadele etmesi, maruz kaldığı tehlikelere ve saldırılara karşı kendini ve Müslümanları savunmasına cihad denir. Cihad, İslam'ın temel esaslarını öğrenme, yaşama ve yayma çabası olarak tanımlanır.

Nefs mertebelerini tamamlayıp kemale ulaşmış kişiye Nefs-i Kâmile denir. Bu mertebede nefis artık olgunlaşmış ve tamamıyla kemal derecesine ulaşmıştır. Nefs-i Kâmile, nefsin terbiye edilmiş ve Allah'a yakınlığa ulaşmış en yüksek mertebesidir.