haberci
Efsanevi Üye
Terk Edilmiş Melodilerdeki Çocukluk
Bir köşede unutulmuş, sessiz bir oyuncak,
Kim bilir hangi çocuğun, gözyaşını saklar?
Düşler diyarında belki, bir zaman dosttu o,
Şimdi ise hüzne bürünmüş, bir anı kadar.
Zaman döner, durmaz, ve yıllar geçer,
Renkleri solmuş, eski bir hatıra gibi.
Ama içindeki melodiler, hala fısıldar,
Kalplerden kalplere uzanan, bir sevgi.
Bir rüzgar eser oturmuş, tozları kaldırır,
Oyuncaklar dile gelir, unutulmuş sesleriyle.
Her biri bir hikaye, anlatır usulca,
Çocukluğun masumiyetini, sonsuz bir sevdayla.
Yeniden hatırla, o kaybolmuş zamanı,
Unutulmuş oyuncaklar, gözlerini kırpar.
Kalbinde bir yer aç, o eski dostlara,
Ve dinle unutulan melodilerin, sonsuz yankısını.