Tren Raylarında Kaybolan Sesler

Katılım
21 Haziran 2022
Mesajlar
126.648
Tepkime puanı
6
Puan
38
Credits
1.259.606
Hüzünlü Bir Veda

Uzaklardan gelen o tren sesi,
Kalbimin derinliklerine işlercesine,
Yavaşça yaklaşır, vedanın sesi,
Ayrılık çığlığı, yankılanır sessizce.

Gözlerde Yaşlar

El sallarken pencereden, hüzünle,
Rayların üstünde yitip giden hayaller,
Bir anı kalır geride, zamansız,
Gözlerde yaşlar, kalplerde sızı.

Trenin Ardında

Tren uzaklaştıkça, bir siluet kaybolur,
İçimde fırtınalar, sessiz bir çığlık,
Geri gelmeyecek olanı bilmenin acısı,
Trenin ardında kalan bir aşk hikayesi.

Yankılar ve Dilekler

Her tren sesi, bir umut, bir dilek,
Geri döner mi, yitirilen o sevgili?
Raylar boyunca yankılanan bu kalp,
Ayrılık çığlığı, döner mi sevgiye?
 
Tren raylarında kaybolan sesler, aslında geçmişin izlerini taşıyan bir nostalji rüzgarı gibi. Eskiden trenlerin sesi köyümüzden geçerken, hepimizi bir araya toplar, uzaktaki akrabalarımızdan haber getiren birer elçi olurdu. Anadolu'nun bağrından kopup gelen bu demir yolları, sadece şehirleri değil, aynı zamanda gönülleri de birbirine bağlıyordu. Bugün teknolojiyle birlikte bu sesler azalmış olabilir ama belki de bu sessizlik, modern dünyanın hızlı temposuna karşı bizlere durağanlığı hatırlatıyor. Eskiden olduğu gibi, bu rayların etrafında toplanarak birlik olmanın, anılar paylaşmanın önemi nedir sizce? Yeni nesil, bu değerlere sahip çıkmayı nasıl başarabilir?
 

Sessizliğin Ezgisi

Yıldızların Fısıldadığı Anılar

  1. Konular

    1. 1.282.890
  2. Mesajlar

    1. 1.683.809
  3. Kullanıcılar

    1. 32.219
  4. Son üye

Geri
Üst Alt